วันเสาร์ที่ 12 มิถุนายน  2564 

จิปาถะ  เรื่องสั้น อีเถื่อน (ออเซาะ)

12

1.เรื่องกึ่งจริง : ตั้งแต่วินาทีแรกที่นางแต้ม ตัดสินใจให้ น.ส. เสาหรี๋ ทนายประจำตัว รับเงินเดือนหลวง ไปแจ้งความดำเนินคดีกับนักศึกษาคณะครุศาสตร์จำนวน 5 คน ที่ สภ. เมืองสารขัณฑ์ ณ วินาทีนั้น นางแต้มก็หมดความชอบธรรมที่จะเป็นรักษาการอธิการบดีอีกต่อไป (ความจริงเป็นรักษาการไม่ชอบธรรมอยู่แล้ว) เพราะนางได้แสดงตัวตนที่แท้จริงว่านางไม่ใช่ครู แต่เป็นปีศาจร้าย ที่ใจคอมืดดำอำมหิตไร้เมตตาธรรม ซึ่งเป็นเหตุเป็นผลให้ สภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากให้นางหยุดปฏิบัติหน้าที่โดยทันที และทำหนังสือยืนยันไปยังเจ้าพนักงานสอบสวนว่า นางแต้มนั้นแอบอ้างเป็นรักษาการอธิการบดี  เพื่อปลดล็อค การแจ้งความจับนักศึกษา ที่สร้างตราบาปให้แก่พวกเขา ซึ่งเป็นเยาวชน และเพื่อกู้ภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ที่ตกต่ำสุดขีดให้กลับคืนมาโดยเร็ว  โปรดอย่านิ่งนอนใจ ดำเนินการโดยเร็วนะครับผม.

สำหรับเรื่องนี้ ครูบาอาจารย์และนักศึกษาก็อย่าได้นิ่งนอนใจเช่นกัน  อย่าลืมว่า “เต่าจะเดินได้ก็ต่อเมื่อมันยื่นหัวออกมาเท่านั้น”

2.เรื่องแต่ง : นางแต้มน้ำตานองหน้า ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง เสื้อผ้ายับยู่ยี่ ถลาเข้าไปซบอยู่ปลายเท้าตรงหน้า คม หักศอก ซึ่งนั่งเฉยทำเป็นทองไม่รู้ร้อน นางแต้มเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสะอึกสะอื้น

“ท่านคม หักศอก ก่อนถึงวันนี้ วันที่ฉันจะถูกพิพากษาให้จำคุก ฉันเหิมเกริมมาก ฉันไม่สนใจใคร เพราะฉันมีอำนาจ และคิดว่าไม่มีใครจะทำอะไรฉันได้  ฉันทำร้ายทุกคนที่ฉันเกลียด และทุกคนที่ขัดใจฉัน พวกนั้นเป็นเหยื่อ  แต่ตอนนี้ฉันกลายเป็นเหยื่อ  โดนกับดักของตัวเอง ฉันเพิ่งรู้สึกผิดและละอายแก่ใจ มันกำลังกัดกินจิตวิญญาณของฉัน  ฉันพยายามลืมทุกสิ่งทุกอย่าง  พยายามนึกย้อนถึงรายละเอียด  อะไรทำให้ฉันทำอย่างนั้น ฉันทำไปได้อย่างไร มันมีอะไรดลใจ ให้ฉันทำหรือ?  ฉันหาคำตอบไม่ได้ และตอนนี้ฉันจะต้องไปอยู่ในคุก ฉันจะทำอย่าไรดี  ช่วยหาคำตอบให้ฉันที

“เธออย่ามาทำออเซาะ “นางแต้ม”  เธอก็เป็นเพียงยายแก่ที่ขมขื่น  เธอทำลายหลายสิ่งหลายอย่างซึ่งเป็นโอกาสที่ดีไปจากชีวิต  เพราะความโลภ โกรธ และหลงผิด  มันเป็นบาป และ “ค่าจ้างของบาปมีอย่างเดียวคือความตายเท่านั้น (โรม 6:23) ไปเถอะ แต้ม คุกก็เหมือนบ้านที่มีลูกกรง ผ่านไปสักพักหนึ่งเธอก็จะลืมว่าเธออยู่ฟากไหนของมัน

ฉันจะบอกให้ เมื่ออยู่ในนั้น ต้องเลวเหมือนพวกมันนะถึงจะอยู่ได้  หาเพื่อนให้ได้  ถ้าโชคดี  ในโลกนี้ไม่มีอะไรดีไปกว่าการมีเพื่อนที่ดีสักคน

…