จิปาถะ  เรียนอินเดีย 5

วันอาทิตย์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2566

จิปาถะ  เรียนอินเดีย 5

1

ตอนไปอยู่ที่มหาวิทยาลัยปัญจาบ ได้ 2-3 วัน เงินที่นำติดตัวไปก็ใกล้จะหมด จึงต้องไป State Bank of India ตั้งใจว่าจะเบิกเงินสัก One hundred US dollars. แต่ปรากฏว่าผมเขียน Hundred ไม่ถูก เลยไม่ได้เบิก

รุ่งขึ้น ก่อนไปธนาคาร เปิด Dictionary เตรียมพร้อม

พอดีพบท่านมหาอุทัย ที่มาเรียนอยู่ก่อน (อดีตเจ้าอาวาสวัดพระพิเรนทร์ มรณภาพแล้ว)

ท่านถามผมว่าจะไปไหน

ผมตอบว่าจะไปธนาคาร จะเบิกเงินสัก 100 ดอลล่าร์ เมื่อวานเบิกไม่ได้ เพราะเขียน Hundred ไม่ถูก

ท่านมหาอุทัยหัวเราะก๊าก บอกผมว่าเขียนไปเลย เขียนอย่างไรเจ้าหน้าที่ธนาคารก็เข้าใจ และอธิบายว่า ตัวเลขมันบอกจำนวนอยู่แล้ว ตัวอักษรก็เขียน One, Two, Three ต่อด้วย H และหวัดยาวไปเลย อย่าไปซีเรียส

ผมทำตามที่ท่านมหาอุทัยบอก ซึ่งก็ได้ผลสมบูรณ์

2

ประสบการณ์นี้ เหมือนฟ้ามาโปรด คือ ทำให้ผมเขียนข้อสอบได้เร็ว ไม่ต้องกลัวสะกดผิด

และที่สำคัญ ผมพูดภาษาอังกฤษได้คล่องขึ้น

เพราะพูดเป็นเรื่องของผม ส่วนฟังเป็นเรื่องของคนอื่น

ด้วยเทคนิคนี้ ความมั่นใจของผมเพิ่มขึ้นหลายเปอร์เซ็น

วันหนึ่ง ผมไปจ่ายเงินค่าติวเตอร์ (tutor) และเนื่องจากผมไปจ่ายช้ากว่ากำหนด จึงต้องถูกปรับ ผมพยายามชี้แจงเหตุผลเป็นอันมาก ด้วยภาษาอังกฤษของผม จนเจ้าหน้าที่(อาจรำคาญ) ต้องบอกว่าตนเองรู้ภาษาอังกฤษน้อย สุดท้ายผมก็ต้องเสียค่าปรับไปตามระเบียบ

แต่อย่าบอกใครนะ ทำเก่งไปอย่างนั้น เวลาอยู่ต่อหน้าอาจารย์ที่ภาควิชา ผมก็นั่งนิ่งเงียบเป็นเป่าสากเหมือนกัน

แต่ไม่เหมือนกับบักหำเหลี่ยมน้อยนะครับ เพราะบักหำเหลี่ยมน้อยจะอมพะนำ อมข้อมูลที่ถูกที่ควร เอาใจเจ้านาย ไม่ท้วงติงให้ประพฤติปฏิบัติไปตามทำนองครองธรรม หรือพูดง่ายๆว่าผิดถูกไม่รู้กูประจบลูกเดียว

คำเตือน : “จงหยุดร่วมเริงร่าปิติยินดีกับปฏิกูล”

1

ตอนไปอยู่ที่มหาวิทยาลัยปัญจาบ ได้ 2-3 วัน เงินที่นำติดตัวไปก็ใกล้จะหมด จึงต้องไป State Bank of India ตั้งใจว่าจะเบิกเงินสัก One hundred US dollars. แต่ปรากฏว่าผมเขียน Hundred ไม่ถูก เลยไม่ได้เบิก

รุ่งขึ้น ก่อนไปธนาคาร เปิด Dictionary เตรียมพร้อม

พอดีพบท่านมหาอุทัย ที่มาเรียนอยู่ก่อน (อดีตเจ้าอาวาสวัดพระพิเรนทร์ มรณภาพแล้ว)

ท่านถามผมว่าจะไปไหน

ผมตอบว่าจะไปธนาคาร จะเบิกเงินสัก 100 ดอลล่าร์ เมื่อวานเบิกไม่ได้ เพราะเขียน Hundred ไม่ถูก

ท่านมหาอุทัยหัวเราะก๊าก บอกผมว่าเขียนไปเลย เขียนอย่างไรเจ้าหน้าที่ธนาคารก็เข้าใจ และอธิบายว่า ตัวเลขมันบอกจำนวนอยู่แล้ว ตัวอักษรก็เขียน One, Two, Three ต่อด้วย H และหวัดยาวไปเลย อย่าไปซีเรียส

ผมทำตามที่ท่านมหาอุทัยบอก ซึ่งก็ได้ผลสมบูรณ์

2

ประสบการณ์นี้ เหมือนฟ้ามาโปรด คือ ทำให้ผมเขียนข้อสอบได้เร็ว ไม่ต้องกลัวสะกดผิด

และที่สำคัญ ผมพูดภาษาอังกฤษได้คล่องขึ้น

เพราะพูดเป็นเรื่องของผม ส่วนฟังเป็นเรื่องของคนอื่น

ด้วยเทคนิคนี้ ความมั่นใจของผมเพิ่มขึ้นหลายเปอร์เซ็น

วันหนึ่ง ผมไปจ่ายเงินค่าติวเตอร์ (tutor) และเนื่องจากผมไปจ่ายช้ากว่ากำหนด จึงต้องถูกปรับ ผมพยายามชี้แจงเหตุผลเป็นอันมาก ด้วยภาษาอังกฤษของผม จนเจ้าหน้าที่(อาจรำคาญ) ต้องบอกว่าตนเองรู้ภาษาอังกฤษน้อย สุดท้ายผมก็ต้องเสียค่าปรับไปตามระเบียบ

แต่อย่าบอกใครนะ ทำเก่งไปอย่างนั้น เวลาอยู่ต่อหน้าอาจารย์ที่ภาควิชา ผมก็นั่งนิ่งเงียบเป็นเป่าสากเหมือนกัน

แต่ไม่เหมือนกับบักหำเหลี่ยมน้อยนะครับ เพราะบักหำเหลี่ยมน้อยจะอมพะนำ อมข้อมูลที่ถูกที่ควร เอาใจเจ้านาย ไม่ท้วงติงให้ประพฤติปฏิบัติไปตามทำนองครองธรรม หรือพูดง่ายๆว่าผิดถูกไม่รู้กูประจบลูกเดียว

คำเตือน : “จงหยุดร่วมเริงร่าปิติยินดีกับปฏิกูล”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *