เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (ทำไมไม่ตายวะ)

14

อาจารย์ที่ผมเคารพท่านหนึ่ง แสดงความคิดเห็นมาว่า

“ตอนนางแต้มหมดแรง​ จะเป็นแบบไหนนิ”

ผมตอบกลับไปว่า “นั่นแหละ อยากเห็นจริงๆครับ”

แต่แทนที่ท่านจะอธิบาย ท่านบอกว่า “ก็ลองจินตนาการดู” ดังนั้น ต่อไปนี้ จึงเป็นการจินตนาการ ไม่ใช่เรื่องจริง จึงไม่สามารถเชื่อถือได้

“มีคำกล่าวว่า คนเรานั้นสามารถทำอะไรที่ไม่คากคิดได้เสมอเมื่อจนตรอก” พอดีขณะนี้นางแต้ม รักษาการอธิการบดี(เถื่อน) มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ กำลังตกอยู่ในสภาพ “จนตรอก” นางจึงอาจทำบางอย่างที่ไม่คาดคิด ดังนี้

1.นางแต้มเริ่มมีอาการซึมเศร้า รู้สึกอยากตาย จิตใจหดหู่ เดินเหม่อลอย อย่างไร้วิญญาณจากห้องทำงานของนาง ชั้น2 อาคาร 15 ชั้น นางเดินช้าๆขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้า ไร้ผู้ติดตาม ปีนข้ามไปยืนที่ขอบกันสาด มองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วพุ่งหลาวลอยละลิ่วลงมา

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างตกตะลึง อ้าปากค้าง จ้องดูนางตกลงมาตาไม่กระพริบ พอใกล้ถึงพื้นดินกระโปรงของนางบานออกแบบสุ่มไก่ ช่วยชลอความเร็ว และตกลงมาค้างอยู่บนยอดไม้

เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยของมูลนิธิฯคงจะคาดการณ์ไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว จึงได้เตรียมรถและเครื่องไม้เครื่องมือไว้พร้อมปฏิบัติการ

เมื่อเจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยนำนางแต้มลงมาจากยอดไม้  ปรากฏว่านางแต้มไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด กิ่งไม้ไม่ได้ทิ่มแทงนางอย่างที่หลายคนคิด  และแทนที่นางจะมีอาการเศร้าสร้อย นางยิ้มร่าเดินหน้าเชิดขึ้นอาคารไป

มีเสียงตะโกนจากกลุ่มคนที่มามุงดู “ทำไมไม่ตายวะ”

…..