วันอังคารที่ 19 เมษายน 2565
เรื่องสั้น ซีซั่น 2 อย่าเอาไว้ 2 (มันดาลา)
19
คม หักศอก วันนี้ ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล บอกว่า “ไม่ต้องกลัวหรอก มันเป็นบุญวาสนา พอวันหนึ่ง ก็จะมีการเปลี่ยนแปลง ญาติบางคนก็มีสมองโง่ เกินกว่าที่จะผูกขาดไปได้ตลอด เชื่อเถอะ ไม่มีอะไรจีรังหรอก คนดียังมีอีกเยอะแค่รอจังหวะ”
“แล้วไง ?” ฉันก็ชอบตรงที่ว่า “ญาติบางคนก็มีสมองโง่ เกินกว่าที่จะผูกขาดไปได้ตลอด” มันโดนใจจริงๆ พับผ่า ซิ”
“เดี๋ยวเขาก็ด่าเอาหรอก”
“เปลี่ยนเรื่องดีกว่า แกรู้จัก มันดาลา (Mandala) ไหม ?”
“งานศิลปะของพระพุทธรูปวงกลม แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ?”
“มันดาลา มาจากภาษาสันสกฤต แปลว่า “ที่ประทับของพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ต่างๆในขณะรู้แจ้ง” ภาพเหล่านี้ปรากฏในมโนทัศน์ ของผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนามหายานโดยเฉพาะวัชรยาน
พระทิเบตสร้างมันดาลาด้วยทรายย้อมเป็นสีต่างๆ ออกแบบจัดวางภายในมณฑลรูปกลม ตามจินตนาการของจักรวาล อันเป็นที่ประทับของพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ตามจินตนาการอันบริสุทธิ์ ถือเป็นสัญลักษณ์ของความเมตตาอันศักดิ์สิทธิ์และเป็นมงคลอย่างยิ่ง เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา การสร้างมันดาลา ทำอยู่หลายวันหรือหลายสัปดาห์จนแล้วเสร็จ ถือเป็นเครื่องช่วยในการทำสมาธิ จากนั้นก็ทิ้งไว้ระยะหนึ่ง และทำลายทิ้ง เป็นการกระทำเชิงสัญลักษณ์ที่สื่อถึงความไม่จีรังยั่งยืนไร้แก่นสาร”
อ๋อ ! ที่พูดถึง มันดาลา ก็เพื่อสนับสนุน ผศ.ดร. ชลิดา ที่ว่า “ไม่มีอะไรจีรังหรอก คนดียังมีอีกเยอะ แค่รอจังหวะ”
“แกนี่รู้ไปเสียทุกอย่างนะ..แต่ที่สำคัญ พยายามมองประสบการณ์ที่สารขัณฑ์ เหมือนเป็น มันดาลา “ตั้งใจทำงานเพื่อสร้างสิ่งที่มีความหมายและงดงามเท่าที่จะทำได้ เมื่อทำเสร็จแล้วก็หยุดทำ และรู้ว่า “สิ่งทั้งมวลล้วนแต่ไม่จีรังยั่งยืน จำไว้ให้ดี ไม่จีรังยั่งยืน” “ฉันจะบอกให้ การอยู่รอดในที่แห่งนี้ขึ้นอยู่กับมุมมอง”
….