เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (เอาไงเอากัน)

เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (เอาไงเอากัน)

3

“ทำไมอาจารย์ว่า เรื่องที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ยุติแล้ว ทั้งๆที่นางแต้มก็ยังแอบอ้างปฏิบัติหน้าที่รักษาการอธิการบดีอยู่ และไม่เห็นจะสะทกสะท้านอะไรเลย ผมไม่เข้าใจ ครับ”
“เธอไม่ต้องเข้าใจหรอก เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่ประเทศสารขัณฑ์นี้ สิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้ หรือไม่น่าเชื่อนั้นเกิดขึ้นได้เสมอ ดังคำคมที่ว่า “ทุกสิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น”
ที่ผมบอกว่า “ยุติ” หมายความว่า เราได้ทำทุกวิถีทางแล้ว ที่จะขจัดบุคคลที่ทำร้ายพวกเรา ซึ่งก็คือนางแต้มให้พ้นไป และเริ่มเป็นผลเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2563 ที่ผ่านมา ซึ่งถือว่าสุดยอด และสมบูรณ์แล้ว ส่วนเรื่องการฟ้อง สภาฯ ไปแล้ว ก็จะตามมาติดๆ เราเพียงแต่ “รอเวลา” เท่านั้น
และไม่จำเป็นต้องคิดต่อสู้อะไรอีก มันจบไปแล้ว ส่วน มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์จะมีอธิการบดีที่มีอายุเกิน 60 ,80 ,100 หรือมากกว่านั้น หรือนางแต้มจะกลับมาเป็นอธิการบดีอีก ก็ช่างมันเถอะ มันเกินความสามารถของพวกเราแล้ว อย่าลืมว่า “งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา”
“แล้วเรื่อง 1.5,1.7 ล่ะ” ทองสุก ถาม”ก็ปล่อยให้คนอื่นเขาทำกันไป ไม่ใช่ว่าเราจะต้องแสดงทุกเรื่อง ให้คนอื่นเขาแสดงบ้าง””แต่สัญชาตญาณของนักสู้ อาจารย์คิดว่าพวกเราจะหยุด หรือ พอ ได้รึ”
“นั่นแหละ ประเด็นสำคัญ ผมถึงชวนให้ปฏิบัติธรรมไงละ เพื่อเราจะได้ปล่อยวางเสียที จิตจะได้สงบ และพบทางสว่างในที่สุด”
“อาจารย์นี่เป็นคนอย่างไรกันนะ เดี๋ยวบอกให้สู้ เดี๋ยวบอกให้หยุด ผมงงไปหมดแล้ว””เอ้า! ตามใจเธอ สู้ก็สู้ เอาไงเอากัน” ….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *