เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (เอวัง)
18
มีคนสงสัยว่า พระคาถา เย ธัมมา น่าจะนำมาใช้กับกรณีการแต่งตั้งอธิการบดีของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ที่ไม่ชอบมาพากลไม่ได้ เพราะผู้ที่ก่อเหตุนั้น บัดนี้ ไม่ได้มีอำนาจวาสนาอะไรอีกแล้ว จึงไม่มีความหมายอะไร ส่วนที่ผู้ก่อเหตุยังเที่ยวมาวุ่นวายไกล่เกลี่ยโน่นไกล่เกลี่ยนี่ ก็ไล่มันไปซะ อย่าไปสนใจ คนมันเหงา หมดสะเพียบไม่มีอะไรจะทำ
ผมว่า คนที่สงสัยเรื่องพระคาถาเยธัมมา คงอยากให้ผมอธิบาย หรือขยายความ ซึ่งคงไม่ต้อง เพราะคำสอนของพระพุทธองค์นั้นชัดเจนแจ่มแจ้งอยู่แล้ว
“ธรรมเหล่าใด เกิดแต่เหตุ พระตถาคตกล่าวถึงเหตุแห่งธรรมนั้น และความดับแห่งธรรมนั้น “
พระพุทธองค์นั้นตรัสถึงเหตุที่เกิด มิได้ตรัสถึงผู้ก่อเหตุ เพราะเราคงจะไปแก้ที่ผู้ก่อเหตุไม่ได้ ตัวอย่างเช่น วิทยุไม่ดัง ก็ต้องให้ช่างเปิดเครื่องดูหาเหตุ ปรากฏว่าหนูกัดสายไฟขาดไป 1 เส้น วิทยุเลยไม่ดัง นั่งคือ เหตุ
ฉะนั้นก็ต้องแก้ที่เหตุ คือ ต่อสายไฟเสียใหม่ วิทยุก็ดังเหมือนเดิม ซึ่งไม่เกี่ยวหนู ถ้ามันมายุ่งอีก ก็ไล่มันไป หรือไม่ก็ใช้กาวดักหนูจัดการซะ แต่อย่าไปสนใจ หนูมันเหงา ไม่มีอะไรจะทำ “ไอ้หนูจัญไร”
ฉะนั้น กรณีการแต่งตั้งอธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ จึงไม่เกี่ยวกับตัวเจ้าเวรตะไล แต่มันเสือกไปตั้งคนชั่ว คนเลว มาเป็นอธิการบดี กรณีนี้ การแก้ที่เหตุก็คือ จัดการคนชั่วคนเลวออกไปให้พ้น ก็จบ
ผิดถูกอย่าว่ากันนะครับ เพราะไม่ใช่พระ
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้
….