เรื่องสั้น เหตุเกิดที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ (ราชภัย 3 ตอนจบ)

เรื่องสั้น เหตุเกิดที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ (ราชภัย 3 ตอนจบ)

1

คืนหนึ่ง ผมกลับถึงบ้านใกล้เวลาเคอร์ฟิวแล้ว ก็เกือบสี่ทุ่มนั่นแหละ ผมเปิดประตูบ้านเข้าไป ผมตกใจเล็กน้อยที่เห็นแม่ผมยังนั่งอยู่ที่โซฟารับแขก มีอัลบั้มเหรียญของพ่ออยู่บนตัก ผมถามแม่ว่า “แม่ ทำไม่ยังไม่นอนอีกละ” แม่ตอบสั้นๆว่า “ยัง” “แล้วแม่ทำไมมานั่งอยู่คนเดียวมืดๆอย่างนี้” “ก็รอลูกนั่นแหละ” “มีเรื่องอะไรหรือแม่ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อบคุยก็ได้ คืนนี้ดึกแล้ว เดี๋ยวแม่จะไม่สบาย และผมก็เหนื่อยด้วย งานเยอะจริงๆ” แม่ผมตอบว่า“ไม่ได้” ผมยิ้มให้แม่และถามว่า “ เรื่องด่วนขนาดนั้นเลยหรือแม่” “ใช่” แม่ตอบ “งั้นผมขอเวลาเอาของไปเก็บแป๊บนะครับ” พูดจบผมก็ถือสัมภาระเดินเอาไปเก็บ
ผมรู้สึกได้ว่าแม่ต้องมีเรื่องสำคัญที่ทำให้ไม่สบายใจแน่ๆ เพราะดูสีหน้าไม่ค่อยดีนัก ผมคิดในใจ เดี๋ยวก็รู้ ผมกลับไปนั่งอยู่ตรงข้ามกับแม่ ถามแม่ว่า
“มีเรื่องอะไรหรือแม่” แม่ไม่ตอบ แต่ย้อนถามผมว่า “นอกจากลูกทำหน้าที่สอนแล้ว ลูกทำอะไรอีก ถึงกลับบ้านดึกๆดื่นๆ”“ผมทำหน้าที่ฝ่ายบริหารและเป็นกรรมการสภามหาวิทยาลัยโดยตำแหน่งด้วยครับ งานเลยเยอะแม่”
ผมรู้สึกว่าแม่เริ่มมั่นใจ และหยิบเอกสารส่งให้ผมอ่าน มันเป็นสำเนา เรื่องสั้นของจิปาถะ ที่พูดถึงเรื่อง ป้าย, เรื่องปริญญาบัตร และ เรื่องกรรมการสภามหาวิทยาลัยที่มาจากผู้ทรงคุณวุฒิ ผมไม่ต้องอ่านเพราะผมรู้เรื่องเหล่านี้หมดแล้ว ผมบอกแม่ว่า “ไม่เห็นมีอะไรเลยแม่ ผมอ่านมาหมดแล้ว และแม่อย่าไปสนใจ มันเป็นแค่นิยายที่เขาแต่งขึ้น มันไม่ใช่เรื่องจริง” …ยังมีต่อ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *