เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอนท่องยมโลก (เพื่อน 25)

olds

จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอนท่องยมโลก (เพื่อน 25)
59
“แม่.. แจ๊ด ขอไปทำงานก่อนนะ” แจ๊ดแจ๋ขออนุญาตแม่
“จ้ะ ตามใจลูก”
ขณะที่แจ๊ดแจ๋กำลังจะลุกขึ้น เสียงของนางแต้มก็ตระหวาดขึ้นว่า “จะไปไหน….ยังไปไหนไม่ได้นะ”
แจ๊ดแจ๋ ตะหวาดกลับไปว่า “ทำไมจะไม่ได้”
“ต้องอยู่ฟังให้จบก่อน” นางแต้มออกคำสั่ง
“ไม่รู้ล่ะ จะไปแล้วละ” แจ๊ดแจ๋กระแทกเสียงอย่างไม่สบอารมณ์
“หยุดนะ” นางแต้มตะโกนเสียงลั่น “ไปไม่ได้เด็ดขาด” เสียงดุดันเอาจริงเอาจังของนางแต้มทำให้แม่นางแต้มต้องเลื่อนรถไปที่แจ๊ดแจ๋ และพูดว่า “พี่แต้มเขาป่วยนะลูก ต้องเอาใจเขาหน่อย”
“ว่าใครป่วย” นางแต้มแหวขึ้น ทำให้แจ๊ดแจ๋ต้องนั่งลงตามเดิม
60
“แม่และแจ๊ดแจ๋รู้ไหมว่าพระพุทธองค์นั้นทรงมองเห็นว่า การรักตัวเองเป็นสัญชาตญาณ เงื่อนไขนี้เองที่ทำให้พระองค์ทรงกล่าวว่า “ผู้ที่รักตนเองจึงไม่ควรเบียดเบียนหรือทำร้ายคนอื่น”
“ตู้อบบอกแต้มว่า การไม่ทำร้ายคนอื่นนั้นสำคัญมาก เพราะถ้าไม่ทำร้ายกัน ความเดือดร้อนก็ไม่มี
ดังนั้น ทั้งแม่และแจ๊ดแจ๋ จะต้องตระหนักอยู่เสมอว่า ทุกคนรักตัวเองเหมือนอย่างที่แต้ม แม่ และแจ๊ดแจ๋รัก
พวกเราหรือครอบครัวของเราคงไม่ต้องการความผิดหวัง เจ็บปวด เศร้าโศกเสียใจจากคนที่ไร้หัวใจและไร้สมองบางคน
ในทำนองเดียวกัน คนอื่นครอบครัวอื่นก็ไม่ต้องการความผิดหวัง เจ็บปวด เศร้าโศกเสียใจจากคนที่ไร้หัวใจและไร้สมองบางคนเช่นเดียวกัน”
61
นางแต้มหยุดนิดหนึ่ง และบรรยายต่อไปว่า “ในส่วนของความสุขก็เหมือนกัน ทุกคนอยากมีความสุขเช่นเดียวกับแต้ม แม่ และแจ๊ดแจ๋ ดังนั้น จำและท่องไว้ให้ขึ้นใจว่า “อย่าทำร้ายคนอื่น อย่าทำให้พวกเขาต้องเจ็บปวดและประสบกับความทุกข์ ขอให้พวกเราทุกคนจงนำความสุขมาแก่ผู้คน และเมื่อนั้นเองความหมายที่สุดของการรักตนเองนั้นก็จะแปรเปลี่ยนเป็นการรักคนอื่นๆ และนั้นคือจุดที่สูงที่สุดแล้วของการรักตนเอง” (ชุนโด อาโอยามา.2549: 187-188)
“แล้วลูกแต้มทำร้ายคนอื่นทำไมล่ะ”แม่นางแต้มย้อนถาม ทำให้นางแต้มสะดุดนิดหนึ่งก่อนที่จะเถลไถลไปว่า
“วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน…เอ้า! แจ๊ดแจ๋ นั่งสัปหงกอยู่ได้ จะไปไหนก็ไป” นางแต้มออกคำสั่ง
แจ๊ดแจ๋ค่อยๆลุกและเดินตัวรีบออกไป
นางดิ่งและนางโด่ง ซึ่งนั่งอยู่ที่ประตู พูดและหัวเราะต่อกระซิกว่า “นึกว่าแน่ ที่ไหนได้ โดนเข้าก็หงอยเหมือนกัน”
ก่อนออกจากห้องไปแจ๊ดแจ๋ หันมาตระคอกนางดิ่งและนางโด่งว่า “หัวเราะหาอะไร…เดี๋ยวเถอะ”
……………..
ชุนโด อาโอยามา, ภิกษุณี. ช่อฟ้า เจตนาวีระบุตร แปล.(2549).งามอย่างเซน เมล็ดพันธุ์แห่งธรรม จากมุมมองของ
ผู้หญิง.นครนายก: เสมสิกขาลัย.

Comments are closed.