เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอนท่องยมโลก (เพื่อน 23)

abstracts

จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอนท่องยมโลก (เพื่อน 23)
55
แม่นางแต้มเอื้อมมือไปหยิบกระดาษทิชชู่เช็ดน้ำลายย้อยที่ปากนางแต้มอย่างกรุณา ทำให้นางแต้มรู้สึกตัวตื่นขึ้น
เหลียวมองไปทั่วห้องอย่างมึนงง ในขณะที่แม่ของนางแต้มพูดว่า
“ตื่นแล้วหรือลูก หลับไปถึงสี่วันเต็มๆเลย”
นางแต้มหันมาตามเสียงที่พูด พร้อมกับถามว่า “เธอเป็นใครน่ะ มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร และทำไมต้องนั่งรถด้วย”
“เป็นแม่ไงล่ะ”
“แม่ใคร” นางแต้มถาม
“แม่ของลูกแต้มนะซิ”
“แล้วนี่บ้านใครล่ะ เรามาอยู่ได้อย่างไร เขาไม่ว่าเอาหรือ”
“ไม่มีใครว่าหรอก เพราะนี่เป็นบ้านของเรา”
ในขณะนั้นแจ๊ดแจ๋ได้เดินเข้ามาในห้องพอดี
“นั่นใครน่ะ” นางแต้มร้องถาม
“แจ๊ดแจ๋ น้องสาวของลูกไงล่ะ” แม่นางแต้มรีบตอบแทน
“เออ ! ใส่ชุดสีชมพูสวยดีนี่” นางแต้มชม
56
เมื่อแจ๊ดแจ๋ ทำท่าจะเดินออกไป นางแต้มก็ตะโกนขึ้นว่า แจ๊ดแจ๋ อยู่ก่อน อยู่ฟังก่อน กำลังจะอบรม
แจ๊ดแจ๋ ไม่สบอารมณ์ บ่นอุบอิบ อบรมอะไรกันตอนนี้ ยุ่งจริงๆ แต่ก็นั่งลงตามที่นางแต้มสั่ง
นางแต้มหันหน้ามาทางแม่ “แม่ ถามอะไรหน่อยนะ”
“ได้ จะถามอะไรลูก”
“ในโลกนี้แม่รักใครมากที่สุด”
“รักลูกแต้มมากที่สุด รักลูกแจ๊ดแจ๋ นอกนั้นก็รักญาติพี่น้อง”
“ตู้อบบอกแต้มว่า ไม่จริง เป็นคำตอบที่เสแสร้ง หลอกตัวเอง ตอบเพื่อให้ดูดีเท่านั้นเอง”
“หมายความว่าอย่างไรลูก”
“เป็นคำตอบที่ผิดไปจากธรรมชาติที่แท้จริงของมนุษย์”
“เพราะธรรมชาติที่แท้จริงหรือสัญชาตญาณของมนุษย์ คือ “รักตัวเองมากที่สุด”
“ลูกแต้มไปเอาความคิดนี้มาจากไหนนะ”
….
(ต่อคราวหน้า)

Comments are closed.