จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก เล่นกอล์ฟกับเจ้า 2
3
เช้าวันนี้อากาศสดชื่น ท้องฟ้าสีครามปลอดโปร่ง มีเมฆสีขาวกระจายไปทั่ว แสงแดดสดใส คาดการณ์ได้ว่า การเล่นกอล์ฟวันนี้น่าจะเป็นไปด้วยความสนุกสนาน ไม่ต้องวิตกกังวลว่าฝนจะตกลงมาทำให้ต้องหยุดเล่นกลางคัน หรือตกกระปิดกระปอยทำให้หงุดหงิด ผมไปถึงสนามแต่เช้า วอร์มอัพด้วยวงสวิง ชิพและซ้อมพัตต์ จากนั้นก็ไปรอที่ทีออฟหลุม 1 และเมื่อทุกคนมาพร้อมหน้า มีการทักทายและแนะนำตัวกันเล็กน้อยพอให้คุ้นเคยแล้ว ก็เริ่มสตาร์ท
เพื่อน “จิต”ได้มาแนะนำตัว “เจ้า” กับผมและฝากฝังให้เล่นด้วย เพราะจิตเกิดท้องร่วงอย่างปัจจุบันทันด่วน จึงไม่สามารถร่วมเล่นได้ แต่ยืนยันว่าจะมาร่วมรับประทานอาหารด้วย ผมเลยต้องรับหน้าที่ต้อนรับ “เจ้า”โดยอัตโนมัติ
“เจ้า” เป็นคนหน้าตาดี รูปร่างสมส่วน ผิวเนื้อดำแดง อายุก็คงใกล้เกษียณ แต่ดูแล้วเป็นคนแข็งแรงมาก “เจ้า” แต่งกายสุภาพ กริยามารยาทเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน สมกับที่มีเชื้อสายเจ้าจริงๆ
4
ที่หลุมหนึ่งเป็นหลุมพาร์ 4 สั้น ระยะหมุดขาวแค่ 325 หลา เป็นหลุมที่ง่ายที่สุดของสนาม แฮนดีแคป สเก็ล 18 แฟร์เวย์กว้างมาก ด้านซ้ายมือเป็นคลอง มีน้ำเว้าเข้ามาเล็กน้อย ด้านขวามีต้นไม้แบ่งเขตระหว่างหลุม 1 กับหลุม 2 ด้านขวาเกือบกลางแฟร์เวย์มีต้นไม้ขวางหน้าเป็นอุปสรรค์ พวกเราทุกคนไดร์อย่างปลอดภัยกันไปหมดแล้ว เหลือแต่ “เจ้า” เป็นคนสุดท้าย “เจ้า” ปักที ซ้อมวงสวิง 1-2 ครั้ง และไดร์ตรงไปกลางแฟร์เวย์เกือบ ออน เหลืออยู่แค่ประมาณ 20 หลา ทำให้ทุกคนอ้าปากหวอ ผมซึ่งไดร์สั้นที่สุด 120 หลา รำพึงในใจว่า “วันนี้คงจะหนาว “เจ้า” นี่น่าจะเป็นมือโปรฯ”
และหลุมนี้ “เจ้า” ก็ได้เบอร์ดี้ไปอย่างสบายๆ ส่วนพวกเราได้พาร์ไปคนหนึ่ง นอกนั้นก็โบกี้
ระหว่างที่เดินจากหลุม 1 ไป หลุม 2 ผมถาม“เจ้า” ว่า “ออกรอบบ่อยหรือเปล่าครับ”
“เจ้า” บอกว่า “อาทิตย์ละ 1-2 ครั้ง…” “แล้ว อาจารย์ละ” เจ้าย้อนถาม
“อาทิตย์ละครั้งครับ” ผมตอบ
5
ที่หลุม 2 เป็นพาร์ 5 ระยะหมุดขาว 459 หลา เราออนเนอร์ให้ “เจ้า”ไดร์ก่อน และเหมือนเดิม ทุกคนมองวงสวิงและดูลูกกอล์ฟที่พุ่งออกไปจากแท่นตีตาเป็นมัน ลูกวิ่งตรงแฟร์เวย์ราวกับใช้ไม้บรรทัด เมื่อในก๊วนถูกกดดันด้วยการตีตรงและไกลมากๆของ “เจ้า” ทำให้พากันตีป๋อแป้ไปหมด จนทำท่าว่าเกมจะไม่สนุก และหลุมนี้ “เจ้า” ก็ได้ เบอร์ดี้ อีก 1 หลุม พวกเราไม่มีใครได้พาร์ ได้แต่โบกี้
ที่หลุ่ม 3 เป็นพาร์ 3 สั้น ระยะหมุดขาว 140 หลา มีอุปสรรค์ (Hazard) เป็นหนองน้ำและบ่อทราย อยู่หน้ากรีน ด้านขวาเป็นบ่อทรายลึก หลุมนี้ตีออนได้ไม่ยาก ผมก็เคยทำได้ แต่นานมาแล้ว ส่วน “เจ้า” ไดร์หลุมนี้เป๋ไปตกน้ำ เลยทำให้ได้โบกี้ไป
เมื่อผ่านหลุมนี้
ผมถาม “เจ้า”ว่า “มีเคล็ดลับอะไรบ้างสำหรับการเล่นกอล์ฟ”
“เจ้า” เกริ่นว่า “ ดูก๊วนของอาจารย์แล้ว ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงวัย ฉะนั้น ผมคิดว่าคงจะเล่นเพื่อสังคม,เพื่อการออกกำลังกายและการผ่อนคลาย ซึ่งถือว่ามีความสำคัญมากสำหรับทุกคนโดยเฉพาะผู้สูงวัย จากงานวิจัยของ Dr.Steven Blair (อ้างจาก นพ.วิธาน.40-41) ที่ตีพิมพ์ในวารสารทางการแพทย์ “Journal of The American Medical Association” ดร.แบล์ ได้ศึกษาจากกลุ่มประชากรถึง 13,344 คนทั้งหญิงและชาย โดยแบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม คือ 1) ไม่ออกกำลังกายเลย 2) ออกกำลังกาย 30 นาที สัปดาห์ละ 3-5 ครั้ง 3-4) ออกกำลังกายมากขึ้น 5) ออกกำลังกายมากที่สุด เช่น เดินหรือวิ่งวันละ 6-10 กม. ผลวิจัย สรุปว่า (1) กลุ่มคนที่ไม่ได้ออกกำลังกายเลยมีอัตราตายมากกว่ากลุ่มคนอื่นๆที่ออกกำลังกายประมาณ 2-3 เท่าตัว และ (2) กลุ่มที่ออกกำลังกาย กลุ่ม 2 ถึงกลุ่ม 5 นั้น คนที่ออกกำลังกายเพียง 30 นาที มีอัตราตายเฉลี่ยใกล้เคียงกันกับกลุ่มอื่น จึงสรุปได้ว่า การออกกำลังกายนั้นไม่จำเป็นต้องมากมายอะไร แต่ขอให้สม่ำเสมอเท่านั้น จะสามารถยืดอายุให้ยาวนานต่อไปอีก ฉะนั้นการที่อาจารย์และเพื่อนร่วมก๊วนมาออกกำลังกายกัน ผมเชื่อว่าจะมีอายุยืนยาวกว่าผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายอย่างแน่นอน”
ขอบคุณครับ “เจ้า” แล้วผมก็หันไปยิ้มกับเพื่อนผู้อ่านและพูดว่า
“เพื่อน อย่ามัวแต่จะเขียนรูปนะ ออกกำลังกายบ้าง” และหันไปทำตาเขียวกับนางแต้มผู้บริหารของผมและสัมทับว่า “เธอก็เหมือนกัน อย่ามัวแต่บ้าสะสมแต้มและรางวัลมากนัก หาเวลาออกกำลังกายบ้าง จะได้อยู่กันนานๆ”
……….
วิธาน ฐานะวุฑฒ์,นพ.(2546).วิถีแห่งกอล์ฟ ภาค 2 ในมณฑลแห่งพลัง.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศยาม.
สุดจิตต์ ทองผิว.พล.ร.ท.(ม.ป.ป.).กอล์ฟ : คู่มือสอนตนเอง.กรุงเทพฯ : แพร่พิทยา.