จิปาถะ

เรื่องสั้น  หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน จักรราศี

250

“คำว่า “จักรราศี” ในภาษาอังกฤษ คือ Zodiac มีหมายความว่า “วงกลมของสัตว์” วงกลมนี้หมายถึง “สุริยะวิถี” อันเป็นเส้นสมมุติที่ร่างขึ้นตามเส้นทางการเคลื่อนที่ข้ามขอบฟ้า (ที่ปรากฏต่อสายตาเรา ของดวงอาทิตย์ (Tamra  Andrews.2553:49)

“การที่เราเห็นดวงอาทิตย์เคลื่อนที่ก็เพราะโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์  เหมือนในสมัยเด็กๆ เวลาเรานั่งรถไฟ เราจะเห็นดวงอาทิตย์วิ่งไล่รถไฟ แต่ความจริงแล้ว ดวงอาทิตย์อยู่กับที่ ส่วนรถไฟกำลังวิ่งต่างหาก” หนูแต้มเสริม

“เก่งมาก หนูแต้ม คุณชวดชม ทำให้หนูแต้มยิ้มแก้วตุ่ย จากนั้นคุณชวดอธิบายต่อไปว่า  “ดวงอาทิตย์จะเคลื่อนตัวไปตามเส้นสุริยะวิถี และผ่านหมู่ดาว 12 กลุ่ม  รูปลักษณ์ของจักรราศีส่วนใหญ่เป็นรูปสัตว์ ทั้งนี้เพื่อช่วยในการจดจำ”

251

จักราศีนั้นเกิดจากคนโบราณได้สังเกตกลุ่มดวงดาว และนำดาวแต่ละดวงมาเชื่อมต่อกัน จินตนาการเป็นรูปสัตว์ต่างๆตามประสบการณ์ของตนเอง  ซึ่งคนโบราณในแต่ละแห่งจะเห็นเป็นรูปลักษณะแตกต่างกันไป เช่น “กลุ่มดาวหมีใหญ่  เป็นกลุ่มดาวโบราณที่สุดกลุ่มหนึ่ง  มนุษย์แทบทุกชาติเคยรู้จัก และเคยใช้กลุ่มดาวนี้สำหรับหาดาวเหนือ หรือทิศเหนือมาช้านานแล้ว  จึงมีชื่อเรียกต่างๆกันชาวกรีกโบราณเห็นกลุ่มนี้คล้ายหมีใหญ่ จึงเรียกลุ่มดาวหมีใหญ่ ชาวอเมริกันเห็นเป็นรูปกระบวยใหญ่ จึงเรียกกลุ่มดาวกระบวยใหญ่ ชาวอังกฤษเห็นเป็นรูปไถจึงเรียกว่ากลุ่มดาวไถ ชาวญี่ปุ่นเห็นเป็นรถศึก ชาวเอสกิโมเห็นเป็นเรือแคนู  ชาวอียิปต์โบราณเห็นเป็นสะโพกวัว ชาวไทยทางภาคเหมือและภาคอีสานเห็นเป็นหัวและงาช้าง จึงรียกว่ากลุ่มดาวช้าง ชาวไทยภาคกลางและภาคใต้เห็นเป็นรูปจระเข้ บัดนี้เราเรียกชื่อไทยทั่วไปว่า กลุ่มดาวจระเข้ ” (สิงห์โต.2530: 67-68)

“ทุกๆเดือนดวงอาทิตย์จะเคลื่อนไปตามเส้นสุริยะวิถี ผ่านกลุ่มดาวต่างๆทั้งสิบสองกลุ่ม จนครบปีและย้อนกลับมาใหม่ ดังนั้นทุกคนจะมีจักรราศีของตนเอง เช่น  ถ้าพูดว่าพระอาทิตย์อยู่ในราศี พิจิก หมายความว่าพระอาทิตย์กำลังโคจรผ่านหน้ากลุ่มดาวพิจิก จึงถือว่าราศีพิจิกเป็นราศีประจำตัวของผู้ที่เกิดในเดือนนั้น”

“แล้วหนูแต้มละ เกิดในราศีอะไรจ้ะ”

“ไม่รู้ซิ  ฉันจะบอกเธอดีหรือเปล่านะ”

“ตามใจเธอ”

“บอกก็ได้ฉันอยู่ราศีสิงห์”

“ฮ้า! กลุ่มดาวสิงโตจ้าป่าเสียด้วยนะ  ถึงว่า  พวกนั้นถึงได้กลัวเธอลานไปหมด”

……..

สิงห์โต  ปุกหุต.(2530).นิยายดาว.กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.

Tamra  Andrews.(2553). ประสิทธิ์ ตั้งมหาสถิตกุล แปล.มหัศจรรย์เหนือท้องฟ้า.กรุงเทพฯ: มูลนิธิเด็ก.