เรื่องสั้น “กลัว” (ตอนจบ)

 

จิปาถะ (New season)

4

ความตอนที่แล้ว “เสวนาสมาชิก เงียบ ดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนใจมายอมรับข้อคิดเห็นใหม่ว่า นางแต้มเป็นผี

แต่มีเสียงค้านขึ้นมาอีกว่า นางไม่ใช่ผีหรอก  แต่นางเป็นเงา” และอธิบายว่า “ความจริงนางควรเป็นขี้ เพราะนางสกปรก เหม็น. น่ารังเกียจ แต่เนื่องจากขี้มีลักษณะเป็นก้อนเป็นกอง อยู่กับที่ ไปไหนไม่ได้ สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นได้จำกัด เมื่อแห้งแล้วก็หมดฤทธิ์ แต่นางแต้มนั้นสร้างความเดือดร้อนไปทั่วทุกที่ ทั้งๆที่นางควรจะเป็นขี้ แต่ไม่ใช่

และความจริงอีกเหมือนกันว่านางควรเป็นผี  เป็นนางผีร้ายที่หลอกหลอนครูบาอาจารย์และผู้พบเห็นให้ตกใจกลัว ไม่มั่นใจในชีวิตทรัพย์สินและหน้าที่การงาน สร้างความเดือดร้อนไปทั่ว แต่เนื่งจากนางเป็นผี  ทำให้บางคนมองเห็น บางคนมองไม่เห็น นางจึงไมสามารถหลอกคนที่มองไม่เห็นและอยู่ห่างไกลได้ ดังนั้น ทั้งๆที่นางควรจะเป็นผี แต่ไม่ใช่

ความจริงก็คือ นางเป็นเงาของตัวเอง เป็นเงาร้ายที่ออกมาจากตัวของนาง   เงาไม่ใช่สิ่งที่มีชีวิต แต่เงาจะตามติดนางไปได้ทุกหนทุกแห่ง และหลอกหลอนผู้คนได้ทั่ว สร้างความเดือดร้อนได้ทุกที่ที่นางไป

เงานั้นเกิดจากแสงที่สองเข้าไปที่รูปเกิดเป็นเงา ฉะนั้นลักษณะของเงาจึงขึ้นอยู่กับทิศทางของแสง และลักษณะของสี-แสงที่ส่องไปยังรูปเกิดเป็นรูปเงาที่หลากหลาย เป็นรูปเงาที่สวยงามตามรูปก็มี บิดเบี้ยวไปตามแหล่งที่มาของแสงก็มี  เช่น แสงที่ส่องมาจากด้านล่างของรูปจะทำให้เกิดรูปเงาสูง/ยาว น่ากลัว และในทางกลับกัน แสงที่ส่องมาจากด้านบนของรูป จะทำให้เกิดรูปเงาสั้น จนบางครั้งไม่เห็นเงาเลย และเพราะนางเป็นเงา เมื่อพวกหมานายเห็นเงา ก็จะเห่าหอนกันเกลียว เพราะเป็นพวกเดี๋ยวกัน”

สุภาพสตรีอดีตหัวหน้าคณะมนุษย์แสดงหน้าตาชื่นชม ผงกศีรษะขึ้นลงแสดงอาการยอมรับ

คนที่แสดงความเห็นว่านางเป็นเงา บรรยายต่อไปว่า “รูปแบบเงาของนางแต้มเป็นรูปแบบเงาที่น่าเกลียด น่ากลัวมาก เพราะมันไม่ได้เป็นเงาที่เกิดจากรูปของนางเท่านั้น  แต่เป็นเงาที่เกิดจากจิตใจที่ชั่วร้าย กักขระ ไร้ความเมตตาอย่างสิ้นเชิงของนาง  จึงนับเป็นกรรมเป็นเวรของผู้ที่เกี่ยวข้องกับเงาที่ชั่วร้ายของนางอย่างสาหัสสากรรจ์  และดูเหมือนว่า เสวนาสมาชิกจะยอมรับเป็นเอกฉันท์

จากนั้น  นายคมหอก หอกหัก จึงสรุปว่า เรื่องความกลัวเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ทุกคน แต่ที่นี่เกิดมีคนผิดปกติ คือ ไม่กลัว  ซึ่งจะไม่กลัวจริงๆหรือแกล้งทำเป็นไม่กลัวก็ไม่รู้ได้ อย่างไรก็ตาม เสวนาสมาชิกได้นำคำอ้างที่ว่า “สิ่งมีชีวิตต้องกลัว คนที่ไม่กลัวคือสิ่งไม่มีชีวิต โยงไปถึงนางแต้ม รักษาการอธิการบดี(เถื่อน) มหวิทยาลัยสารขัณฑ์ ว่านางแต้มไม่ใช่สิ่งมีชีวิต เป็นทั้ง “ ขี้” เป็นทั้ง “ผี” และเป็น “เงาร้าย” ซึ่งเกิดจากจิตใต้สำนึกที่ชั่วร้ายของนาง และเที่ยวหลอกหลอนผู้คนให้สยองขวัญอยู่จนทุกวันนี้  ฉะนั้น ก็ทนเอาหน่อยนะครับ เดี๋ยวกรรมของเราก็คงจะหมดไปในเร็ววันนี้  ต่อไปก็จะเป็นกรรมของนางแต้มบ้าง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ..“ตอนนี้ปล่อยให้นางซ่าไปก่อนเถอะ  รอดูตอนดับดีกว่า  เหมือนลิงติดตังอย่างไงอย่างนั้น  ดูไม่จืดแน่นอน

จบครับผม

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *