จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 13)
27
ในความเงียบสงัด สายลมเย็นพัดวูบผ่านเข้ามาในห้องอีกครั้ง พร้อมกับเงาบางๆที่ผนังห้อง นางแต้มเริ่มยิ้มออก
ร้องเรียก “ตู้อบ ตู้อบ” ด้วยความดีใจ
“ตู้อบมาแล้ว ดีใจจังเลย”
“ตู้อบจ๋า ตู้อบไปตัดผมมาใหม่หรือจ้ะ ดูดีจังเลย”
“เธอไม่ต้องมาเอาอกเอาใจตู้อบหรอก ตู้อบมาเพื่อจะบอกเธอว่า ตู้อบจะไม่มาหาเธออีกแล้ว อย่าได้ร้องไห้คร่ำคราญเรียกหาตู้อบให้เสียเวลาอีกเลย”
“ทำไมละจ้ะ ตู้อบ ตู้อบโกรธแต้มหรือจ้ะ”
“ตู้อบไม่ได้โกรธเธอหรอก แต่ตู้อบไม่อยากคบกับคนที่ไม่มีสัจจะ”
“สัจจะ คืออะไรล่ะ”
“สัจจะ คือ ความจริง ความจริง คือ จริงใจ ได้แก่ซื่อสัตย์ จริงวาจา ได้แก่ พูดจริง และจริงการ ได้แก่ ทำจริง”
“แล้วอย่างไง”
“ก็เธอไม่จริงวาจา ไม่รักษาคำพูด คนที่รักษาคำพูดของตัวเองไม่ได้ ก็จะรักษาอะไรไม่ได้เลย สุดท้ายก็ไม่มีใครเชื่อถือ เป็นคนล้มละลาย”
“บ่น..” นางแต้มรีบเอามือปิดปากตัวเองเมื่อนึกขึ้นได้ เปลี่ยนมาพูดกับตู้อบว่า
“จ้ะ แต้มจะรักษาสัจจะ จ้ะ”
“เธอก็จะพูดเอาแต่ได้เท่านั้นเอง ไม่ได้มีความจริงใจอะไร”
“คราวนี้รับรองจ้ะ จริงใจจ้ะ เพราะแต้มไม่อยากเสียตู้อบไป”
“ก็ได้ แต่เธอต้องแสดงให้เห็นก่อนว่าเธอรักษาคำพูด และรักษาสัญญากับตู้อบได้”
“ได้จ้ะ ตู้อบจะให้แต้มทำอะไร รีบบอกมาเลย แต้มจะทำเดี๋ยวนี้แหละ”
“เธอต้องสวดมนตร์ ก่อนนอนทุกคืน เริ่มต้นให้ได้ 1 อาทิตย์ก่อน ถ้าเธอทำได้ เราก็จะพบกัน”
ยังไม่ทันที่นางแต้มจะตอบรับ เงาและเสียงของตู้อบก็อันตรธานหายไป
28
“แม่ แม่ แม่ แต้มจะสวดมนตร์ แต้มจะสวดมนตร์” นางแต้มร้องตะโกนขึ้นมากลางดึก
แม่นางแต้มรีบเลื่อนรถมาใกล้เตียงนอน ถามว่า “อะไรลูกแม่”
“แต้มจะสวดมนต์ เอาหนังสือสวดมนต์มาให้แต้มด้วย แต้มจะสวดมนต์”
“ลูกจ๋า บ้านเราไม่มีหนังสือสวดมนตร์หรอก เราไม่ได้เก็บหนังสือพวกนี้ไว้ คงต้องรอพรุ่งนี้เช้าจ้ะ แม่จะให้แจ๊ดแจ๋ไปขอหลวงพ่อที่วัดมาให้”
“แต้มจะสวดมนตร์ แต้มจะสวดมนตร์ แม่ แม่ เอาหนังสือสวดมนตร์มาให้แต้มด้วย แต้มจะสวดมนตร์…
ตู้อบบอกให้แต้มสวดมนตร์ แต้มจะสวดมนตร์ แต้มจะสวดมนตร์ แม่ แม่ เอาหนังสือสวดมนตร์มาให้แต้มด้วย แต้มจะสวดมนตร์”
……