เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 4)

nums

จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 4)
8
ถึงแม้ว่า ตู้อบ จะพูดจาเหน็บแนมนางแต้มแรงๆอยู่ตลอดเวลา แต่นางแต้มก็ไม่มีอาการว่าจะรู้สึกรู้สาอะไร และด้วยความอยากไปเที่ยว นางแต้มจึงพูดกับตู้อบว่า “ตามใจตู้อบ แล้วกัน จะไปเที่ยวที่ไหนก็ได้ แต้มไปทั้งนั้น”
“ได้ แต่เธอต้องอยู่ในเงื่อนไขต่อไปนี้นะ”ตู้อบเน้น
“เงื่อนไขอะไรล่ะ” นางแต้มทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีก
“เงื่อนไขมี สาม ข้อ คือ หนึ่ง เธอต้องรู้จัก “ทาน” คือ การให้ เช่น ให้ความเมตตา ให้อภัย ให้วัสดุสิ่งของ แนะนำ
สั่งสอนให้รู้จักบาป บุญ คุณ โทษ”
“แต้มนะรึที่จะต้องให้ความเมตตา ให้อภัย รู้จักบาป บุญ คุณ โทษ เธอพูดเกินจริงไปแล้ว แต้มทำไม่ได้หรอก”
“เธออย่าเพิ่งปฏิเสธ ซิจ้ะ ฟังให้จบก่อน”
“ก็ได้” นางแต้มยอมจำนน “แล้วข้อ สอง ล่ะ” นางแต้มถาม
“ข้อ สอง เธอต้องรักษาศีล อย่างน้อยก็ศีลห้า”
“ศีลห้ามีอะไรบ้างล่ะ ไม่เห็นเคยรู้เลย”
ตู้อบอธิบายว่า “1) ต้องไม่ฆ่าสัตว์ 2)ไม่ผิดลูกเมียเขา 3)ไม่กล่าวเท็จ 4)ไม่ลักขโมย และ5)ไม่ดื่มสุรายาเมา”
“ที่ว่าไม่กล่าวเท็จน่ะ หมายความว่าอย่างไรจ้ะ ตู้อบ”
“ก็ไม่พูดโกหกไงล่ะ เช่น อาจารย์เขาลาออกเพื่อไปทำงานในหน่วยงานของรัฐแห่งอื่น แต่เธอเลี่ยงว่าเขาไปทำงานอย่างอื่น และบีบให้เขาใช้ทุนเป็นเงินไม่ยอมให้เขาใช้ทุนเป็นเวลาที่หน่วยงานอื่นทั้งๆที่เขามีสิทธิ์ จนต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันอยู่ อย่างนี้เรียกว่าเจตนากล่าวเท็จเพื่อกลั่นแกล้งทำลาย หรือ ที่เขาเรียกว่า “ทุบหม้อข้าวกัน” อันเป็นเป็นการกระทำที่โหดร้ายสุดๆ ซึ่งมนุษย์ธรรมดาเขาไม่ทำกัน”
นางแต้มนิ่งเงียบ ใบหน้าแดงกล่ำ ไม่สบอารมณ์ นึกในใจว่า “ทำไมฉันต้องมาทนฟังยายตู้อบ บ้า บอ คอ แตก คนนี้ ด่าว่าอยู่อย่างนี้นะ” โพล่งออกไปว่า “เธอกำลังทำให้ฉันโกรธแล้วนะ ตู้อบ”
“เปล่า ตู้อบปฏิเสธ ถ้าเธอโกรธก็เพราะเธอโกรธของเธอเอง อย่าโทษคนอื่น”
นางแต้มเข้าตาจน ฝืนใจถามต่อไปว่า “แล้วข้อสุดท้ายล่ะ”
“ข้อ สาม เธอต้องเจริญภาวนา” ตู้อบเน้น เพราะเป็นข้อสำคัญ
“มันคืออะไร”นางแต้มสงสัย
“ภาวนา” หมายถึง การฝึกฝนจิตใจให้สงบเยือกเย็น เพื่อเป็นพื้นฐานให้เกิดปัญญา”
“ยากสุดๆ เพิ่งดุแม่ไปเมื่อวานนี้เอง สงสัยว่าจะไม่ได้ไปเที่ยวเสียแล้วกระมัง” นางแต้มถอดใจ
“อย่าท้อซิจ้ะ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ นอกจากไม่ทำ” ตู้อบปลอบ
นางแต้มนิ่งไปสักครู่ และพูดอย่างแบ่งรับแบ่งสู้ว่า “จะพยายามจ้ะ ตู้อบ”
“ใช่ ต้องอย่างนั้น เที่ยวไปด้วย ฝึกไปด้วย ก็ได้ เพราะทุกอย่างต้องใช้เวลา”
เมื่อตู้อบ บอกว่า “เที่ยวไปด้วย ฝึกไปด้วย” เท่านั้นแหละ นางแต้มถึงกับยิ้มแก้มแทบปริ
…………..

Comments are closed.