จิปาถะ
เรื่องสั้นหัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน ท่องยมโลก (เพื่อน 2)
4
“เธอเป็นใครนะ ตู้อบ บอกได้ไหมจ้ะ” นางแต้มถาม ในขณะที่ตู้อบกำลังมองดูภาพถ่ายครอบครัวนางแต้มที่ประดับอยู่ที่ผนังห้อง ตู้อบหันหน้ามาทางนางแต้มตอบว่า “ไม่รู้จะบอกว่าอย่างไรดีล่ะ…. ขอไม่บอกนะ”
“ไม่บอกอีกแล้ว” นางแต้มพ้อ “ ถ้าไม่บอกขอเดาเอาก็แล้วกันนะ แต้มว่า เธอต้องเป็นเจตภูตหรือกายทิพย์แน่เลย ไม่เช่นนั้นเธอคงเข้ามาในห้องนี้ไม่ได้ ”
“ตามแต่เธอจะคิดแล้วกัน” ตู้อบ ตอบเบาๆ
“ตู้อบ เป็นกายทิพย์ของใครจ้ะ เป็นของความฝันหรือของวิญญาณเร่ร่อนที่ร่างกายดับไปแล้ว”
“อย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้เลยแต้ม ที่มาหาน่ะอยากถามเธอว่า จะไปเที่ยวกันไหม”
เมื่อได้ยินคำว่าไปเที่ยว นางแต้มก็ตาลุกวาว ฝืนตอบไปว่า “ไปไม่ได้หรอก แม่ไม่ให้ไป เดี๋ยวโดนดุ”
“เรามีวิธีไปโดยไม่ให้แม่รู้ ก็ได้นะ” ตู้อบ โน้มน้าว
“จริงรึ” นางแต้มทำตาโต
“จริงซิ” ตู้อบยืนยัน
“อย่างนั้นก็ตกลง เราจะไปเที่ยวกัน”
5
นางแต้มส่งเสียง “ตกลงเราจะไปเที่ยวกัน” ลั่นบ้าน
แม่นางแต้มรีบเลื่อนรถเข้ามาข้างเตียงถามว่า “ลูกตกลงอะไร”
“เราตกลงจะไปเที่ยวด้วยกัน โดยไม่ให้แม่รู้ นางแต้มหัวเราะ คิ คิ”
“ไปไม่ได้นะลูก” แค่นั้นแหละ นางแต้มก็ตะโกนลั่นบ้านอีกว่า “ทำไมจะไปไม่ได้” และใช้มือกวาดโต้ะที่มีแก้วตั้งอยู่กระเด็นไปแตกที่พื้นน้ำกระจายไปทั่ว
“ทำไมจะไปไม่ได้… แม่… แม่…. แม่” นางแต้มเน้นเสียงอย่างช้าๆและชัดถ้อยชัดคำ
“งันก็ตามใจลูก” แม่นางแต้มเห็นลูกมีอารมณ์ จึงทำเสียงอ่อนลง
นางแต้มหัวเราะ “อิ อิ คิ คิ” ด้วยความเพลิดเพลินใจ และหลับปุ๋ยไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
….