จิปาถะ
เมิ่งจื่อ

“ผู้ที่ไม่มีจิตใจสงสารคนอื่นหาใช่คนไม่
ผู้ที่ไม่มีจิตใจละอายและเกลียดชังต่อการกระทำที่ไม่ดีหาใช่คนไม่
จิตใจที่สงสารคนอื่นนั้นคือบ่อเกิดแห่งเมตตาธรรม
และจิตใจที่ละอายและเกลียดชังต่อการกระทำที่ไม่ดีนั้น คือ บ่อเกิดแห่งความเที่ยงธรรม…..(152)

ข้อความข้างต้นนี้ ไม่ใช้ผมเขียนเองนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าผมรุนแรง แต่เป็นข้อเขียนของท่าน เมิ่งจื่อ นักคิดนักปรัชญาชาวจีนในสมัย จั้นกั๋ว (403-221 ปีก่อนคริสตศักราช)
เมิ่งจื่อได้เขียนด่าทั้งคนที่ขาดเมตตาธรรมและคนที่ทำตัวไม่รู้ไม่ชี้รับใช้เขาไปเพื่อหวังประโยชน์ โดยไม่คำนึงถึงความเที่ยงธรรมไว้ อย่างสาดเสียเทเสีย ท่านด่าพวกนี้ว่า “หาใช่คนไม่” แต่ท่านไม่ได้บอกว่าไม่ใช่คนแล้วเป็นอะไร ดังนั้นใครอยากให้พวกนี้เป็นอะไรก็ตั้งเอาเองได้ตามสะดวกครับ
สำหรับผมขอเรียกไอ้พวกนี้ว่า “ไอ้เปรต”
……
อ้างอิง
ส.สุวรรณ.(2541).สำนวนจีน.พิมพ์ครั้งที่ 3 .กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์พิราบ.