วันเสาร์ที่ 13 มีนาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ต้องถอดถอน)
13
มีนา จัน ถาม คม หักศอกว่า “แกอ่านคำบรรยายเรื่อง “บ้านเมืองสุจริต”ของท่านประธานรัฐสภา หรือยัง ?”
“ยังเลย มีอะไรน่าสนใจรึ?”
“มีซิ จะว่าให้ฟัง…
เริ่มที่หัวข้อการบรรยายเลยนะ “บ้านเมืองสุจริต” จากหัวข้อ แสดงให้เห็นว่าบ้านเมืองนั้นมีปัญหาเรื่องการทุจริตอย่างแน่นอน เพราะถ้าไม่มีปัญหาทุจริตแล้ว จะต้องไปจัดโครงการเสริมสร้างบ้านเมืองสุจริตทำไม ไม่ต้องดูที่ไหนหรอก ที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์นี่แหละ นางแต้มรักษาการอธิการบดีอยู่ถึง 4 ปี มันจะสุจริตได้อย่างไร แต่ท่านผู้บรรยายก็เน้นว่า อยู่ที่พฤติกรรมของคน เมื่อมีแต่คนทุจริต ถึงแม้จะมีรัฐธรรมนูญที่คิดว่าดีที่สุดก็แก้ไขอะไรไม่ได้
และเนื่องจากโครงการนี้ ต้องการปลูกฝังค่านิยมคนให้ตระหนักถึงความซื่อสัตย์สุจริต สถาบันการศึกษาจะมีส่วนสำคัญในการกระตุ้นให้เด็กได้คิด โดยให้อาจารย์ระดับประถม มัธยม มหาวิทยาลัย ให้คำแนะนำการสร้างสำนึกความซื่อสัตย์สุจริต ระหว่างการสอนวิชาการต่างๆเข้าไปด้วย
แต่เนื่องจากที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ สภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์และนางแต้มรักษาการอธิการบดีและผู้บริหารไม่สุจริต นอกจากนั้นยังมีพฤติกรรมจาบจ้วงแบบเด็กประถม จึงเป็นอุปสรรคสำคัญต่อโครงการนี้โดยตรง ซึ่งอาจเป็นเหตุให้ต้องยกเลิกโครงการได้ ดังนั้น เพื่อให้โครงการเดินหน้าต่อไปได้ด้วยดี จึงจำเป็นต้องจัดการถอดถอนผู้บริหารของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ออกทั้งหมด
ส่วนผู้บริหารไม่ว่าใครก็ตาม ที่ได้กระทำความผิดไปแล้ว เพราะไม่เคารพกฏหมายบ้านเมือง จะไม่เมตตาหรือเห็นใจ เพราะมันสายเกินไป การทำอะไรที่ขัดต่อกฎหมาย จะถูกบันทึกไว้ วันนี้เจ้าหน้าที่ไม่เอาเรื่อง แต่อีก 3 เดือน อาจถูกหยิบยกขึ้นมา อาจมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ได้”
“มีนา จัน ที่แกว่ามานี่ ใครจะเป็นคนจัดการล่ะ?”
…