จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (อธิการบดีเท่านั้น)

วันจันทร์ที่ 8  มีนาคม   2564

จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (อธิการบดีเท่านั้น)

8

(2) “คม หักศอก รึ มีอะไรถึงได้โทรมาแต่เช้า”  นางแต้มรับสายด้วยน้ำเสียงสดใส

“อารมณ์ดีนะเธอ อยากถามอะไรสักหน่อย”

“ได้ซิ   ว่ามาเลย”

“ฉันสงสัยว่าทำไมเธอถึงได้บ้าบอคอแตกอย่างนี้ อายุจะ 70 แล้ว จะเป็นอธิการบดีไปจนตายหรืออย่างไร  และเธอไปเอาแบบอย่างแย่ๆนี้มาจากไหน?”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า นางแต้มหัวเราะเบาๆ “เธอคงจะหลงลืมไปแล้วซินะ ก็คงเพราะอายุมาก จึงหลงๆลืมๆ จำไม่ได้ว่า เธอนั่นแหละเขียน จิปาถะ สอนฉันเอง สอนมาตั้งแต่แรก   ทุกอย่างที่ฉันทำอยู่นี่ มาจากที่เธอสอนทั้งนั้น เช่น

ทำไม่ต้องเป็นอธิการบดี?  ก็เธอสอนว่า คนเรานั้นจะทำอะไรต้องมุ่งมั่น เป้าหมายต้องชัดเจน และเธอยกตัวอย่างให้ฟังว่า ในมหากาพย์มหาภารตะ ท่านโทรณาจารย์ อาจารย์สอนวิชายิงธนู มีศิษย์หลายคน และอรชุนเป็นศิษย์เอก  

วันหนึ่งมีการทดสอบการยิงธนู อาจารย์นำนกไม้ไปผูกไว้บนยอดไม้ และสั่งให้ศิษย์ยิงที่หัวนก ก่อนการทดสอบอาจารย์ถามศิษย์คนหนึ่งว่า เธอเห็นอะไรบ้าง?  ศิษย์ตอบว่า  ข้าเห็นต้นไม้ กิ่งไม้ ใบไม้และมีนกไม้เกาะอยู่  อาจารย์บอกว่าดีมาก และถามอรชุนว่า เธอเห็นอะไรบ้าง อรชุนตอบว่า ข้าไม่เห็นอะไรเลย นอกจากหัวนก

และเธอยังยกตัวอย่างทำนองเดียวกันนี้อีกเรื่องหนึ่ง ว่า โจรคนหนึ่งปล้นร้านทองแต่ถูกตำรวจจับได้  ตำรวจถามโจรว่า “ฉันแต่งเครื่องแบบตำรวจนั่งเฝ้าร้านทองอยู่นี่  แกไม่เห็นหรือ ถึงได้เข้ามาปล้น?” “ผมไม่เห็นอะไรเลยครับ ผมเห็นแต่ทอง” 

และจากที่เธอสอน  ฉันจึงนำมาใช้  ฉะนั้นเธอจะเห็นว่า ฉันมีความมุ่งมั่น และเป้าหมายของฉันแน่นอนชัดเจน คือ “ฉันต้องการเป็นอธิการบดีเท่านั้น”

….

ยังมีต่อ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *