วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤษภาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ลมสันดาน)
13
“คนดีพอๆกัน จึงจะคบกันได้ คนชั่ว ก็เหมือนกัน ต้องเป็นคนชั่วพอๆกัน มันจึงจะคบกันได้!” จากคำกล่าวของท่านพุทธทาสภิกขุ ทำให้ได้พบความจริงว่า ป่วยการที่จะไปบอก, ป่วยการที่จะไปเตือน นางแต้มและพวกขี้ข้าหมารับใช้นาง ไม่ว่าจะเป็นสุชี๋ นายกสภาฯ กรรมการสภาฯ หรืออีแสบฉมา (เหมียว) อีนรก,อีนิจนรก,ไอ้กระสือ,ไอ้เปรต, ไอ้เวรตะไล,ไอ้สากกระเบือ ไอ้ธนกาม,ไอ้อ๊วกแตก, ทั้งหลาย ฯลฯ เพราะไม่มีทางที่คนชั่วเหล่านั้นจะเห็นหรือเข้าใจ ลักษณะเช่นนี้ เรียกว่าเป็น “สันดาน” ดังนั้นไม่ว่าจะได้รับการศึกษาระดับสูงเท่าไร หรือมีตำแหน่งวิชาการระดับ ผศ.รศ และมีอายุมากแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่จะแก้ไขอะไรได้ เพราะคำว่า “สันดาน” แปลว่า อุปนิสัยที่มีมาแต่กําเนิด เช่น มีสันดานดี มีสันดานเลว มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี เช่น สันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปคบ. (ป. ส. สนฺตาน ว่า สืบต่อ).น. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.
ฉะนั้น ต่อไปจะมีแต่คำ ผรุสวาท และสาปแช่งแม่มมันเท่านั้น “ขอให้แม่งมันเป็น “ลมสันดาน” และติดคุกติดตะรางไปเลย จะได้หมดเรื่องหมดราว หน่ายเต็มทนแล้ว
มาฟังเพื่อน fc ที่ขอสงวนนาม บริภาษ มาว่า “ช่างโง่เง่าเสียจริงพวกเปรตสุนัขรับใช้นางแต้มทั้งเก้า คิดได้ไงไปรุมฟ้องอาจารย์ทั้งเก้า พวกเดียวกันแท้ๆแต่เสือกไปเอาใจนางมารร้ายเปรตแต้มผู้ไม่มีสถานะใดๆอันชอบธรรมเลยในสารขันธ์ พวกนี้เป็นอาจม มิใช่อาจารย์ จะว่าเป็นปราชญ์ก็ไม่ใช่ ที่แน่ๆเป็นเปรตสุนัขของแท้ เลิกกัดพวกเดียวกันเถอะ แล้วกลับใจหันมารุมฟัดนางแต้มสิ ถ้าพวกเอ็งยังเป็นคนอยู่ แต่ยากส์ไอ้พวกนี้ชอบเศษกระดูกที่นางแต้มโยนให้”
ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล แสดงความเห็นว่า “เป็นคนอ่อนเรื่องตัวย่อ เรื่องสรรพนาม นึกไม่ออกซักกะคน ชั่งมันเถอะ แต่อย่างที่ท่านว่า พวกไม่ดูตาม้าตาเรือ ทำตามเพื่อประจบประแจง อย่างไม่ลืมหูลืมตา พวกลิ่วล้อน่ะ ลองคิดดู พวกที่เห็นตำแหน่งก็อยากได้ ความดีความชอบก็อยากได้ ผลประโยชน์ก็อยากได้ ระวังบาปกรรม อยากได้จนคนอื่นเดือดร้อนก็ชั่งมัน อย่าเห็นแก่ตัว อย่าใจดำนักเลย ได้ไม่รู้จักพอ เดี๋ยวยามแก่เฒ่า จะตายแบบไร้ญาติ ไร้เพื่อนนะ คนไปงานศพก็จะนึกในใจ แบบสมน้ำหน้า ตายซะได้ก็ดี”
…