วันพฤหัสบดีที่ 6 พฤษภาคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ฉากสุดท้าย)
6
ท่านทราบไหมว่า สาเหตุที่นางแต้ม สามารถอยู่รักษาการอธิการบดี มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ได้จนถึงวันนี้ เพราะนางใช้คาถา 2 บท บทแรกเป็นคาถาที่บังอาจละเมิดเบื้องสูง คือ “รอโปรดเกล้าฯ” โดยไม่กลัวเกรงอาญาแผ่นดิน ใช้อ้างเพื่อตบตาพนักงานมหาวิทยาลัยให้กลัว ไม่กล้าหือกับนาง เพราะถ้าเกิดนางได้โปรดเกล้าฯจริงๆ นั่นหมายความว่า จะไม่ได้ผุดได้เกิดอีก 4 ปี ดีไม่ดีอาจตกงาน ซึ่งคาถาบทนี้ฉมังนัก พนักงานกลัวมาก เงียบจ้อยไปเลย ทั้งๆที่หนังสือขอโปรดเกล้าฯถูกส่งกลับมานานแล้วว่า “ขอโปรดเกล้าฯไม่ได้”
ส่วนคาถาอีกบทหนึ่งใช้กับขี้ข้าบริวาร คือ “เราคือครอบครัวเดียวกัน” สุขด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน ผลประโยชน์แบ่งปันกัน ฉะนั้น ประชุมสภาแต่ละครั้ง เลี้ยงไม่อั้น มี “อังเปา” พิเศษนอกเหนือจากเบี้ยประชุม ปึกหนาเตอะ สามารถหยุดความคิดต่างได้ชะงักงัน แต่เชื่อเถอะ “คำว่าครอบครัวเดียวกันนั้นจะยั่งยืนเฉพาะครอบครัวนางเท่านั้น ท้ายที่สุด ก็จะพบว่า “เราถูกหลอก” เห็นมาเยอะแล้ว ยิ่งในหนังซีรีส์ อเมริกัน ยิ่งเห็นชัด ไม่ว่าจะ Sons of Anarchy หรือ Animal Kingdom สุดท้ายคำว่า “ครองครัวเดียวกัน” นั้น “ใช้เฉพาะครอบครัวเขาเท่านั้น เราไม่ใช่” เราหลงเชื่อไปเอง
จิปาถะ เมื่อวานนี้ ผมจบด้วยประโยคที่ว่า “อยากเห็นการเปลี่ยนแปลง ช่วยกันด่า ครับผม”
ปรากฏว่ามีคอมเมนต์มาครับ เป็นของผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล กล่าวว่า “ไม่สะเทือน เงินตราคือพระเจ้า ผลประโยชน์หอมหวล พรรคพวกเป็นลิ่วล้อ มันน่ากระหายเสียเหลือเกิน ไอ้พวกมดปลวกที่เดินหลงทาง ขยี้ให้ตายให้หมด ไม่ดูตาม้าตาเรือ #อ้าว เรือคว่ำเหรอ ตายหมดยกลำไม๊ หายไปไหนกันหมด ทำไมเหลือตรูคนเดียว แล้วทำไมมันมืดมิด ไม่มีหนทางข้างหน้า ให้เดินต่อไป #ขัอความท้ายคือบั้นปลาย ต้องรอดูฉากสุดท้าย ช้าหน่อยก็รอได้ ถ้ายังมีลมหายใจนะ”
และอีกท่านหนึ่ง ขอสงวนนาม ท่านกล่าวว่า “ภพภูมิของพวกเอ็งโน่นนรก ไอ้พวกเปรตลงไปเลย ไปๆ ชิ่วๆๆ ที่นี่เป็นภพภูมิของมนุษย์พวกมึงไม่มีสิทธิ์อยู่ อ้อ เป็นเปรตเดรัจฉานสุนัขละซี ชาวสารขันธ์ฉีดวัคซีนป้องกันโควิดอย่าลืมฉีดป้องกันพิษเปรตหมาบ้าด้วย มันกัดไม่เลือก แต่อีกหน่อยพวกมันก็ต้องตายเพราะพิษบ้าของมันเอง ใกล้ถึงเวลาที่พวกมันจะกลับสู่ขุมนรก ภพภูมิที่แท้จริงของพวกมัน อดทนอีกนิดครับ แผ่นดินจะสูงขึ้น” “VERY SOON”
…