จิปาถะ : เรื่องสั้น โจรปล้มเงินเดือน (อีมะเขือตอแหล)

วันจันทร์ที่ 26  เมษายน  2564

จิปาถะ : เรื่องสั้น โจรปล้มเงินเดือน (อีมะเขือตอแหล)

26

เมื่อวานนี้ผมได้พูดถึงว่า เมื่อสองสามวันที่ผ่านมา   นางแต้ม ตัวละครของผม หรือ รักษาการอธิการบดี (เถื่อน) มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ จัดโครงการอบรม ในมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ มีผู้เข้าร่วมอบรมมากกว่า 50 คน

หลังจากเสร็จสิ้นการอบรม ได้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างกว้างขวาง ถึงความเหมาะสมหรือความควรไม่ควรหรือไม่อย่างไร  เริ่มตั้งแต่  สถานการณ์ในขณะนี้ (การระบาดของเชื้อไวรัสโควิด -19) ควรจัดการอบรมที่มีคนมากกว่า 50 คนหรือไม่? (ถ้าจำเป็นทำไมไม่อบรมออนไลน์)  ทำไมเรื่องที่จัดการอบรม จึงไม่สอดคล้องกับหน่วยงานที่จัด และที่สำคัญ การไม่ให้ความสนใจหรือเมินต่อมาตรการป้องกันการระบาดของเชื้อไวรัส โควิด 19 ของกระทรวงสาธารณะสุข ซึ่งกำลังเป็นปัญหาของประเทศอยู่ในขณะนี้  มหาวิทยาลัยซึ่งเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น เป็นหน่วยงานของรัฐ ทำอย่างนี้ได้อย่างไร?  ทั้งๆที่กระทรวง อว. ได้เน้นย้ำเตือนมาแล้วว่า ไม่ควรจัดกิจกรรมที่มีผู้คนมารวมกันมากกว่า  50  คน ถามว่า ความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมหายไปไหน หรือไม่เคยมี หวังแต่จะได้ประโยชน์จากการประชาสัมพันธ์ตัวเองอย่างเดียวว่า  ยังมีอำนาจวาสนา ยังเป็นรักษาการอธิการบดีอยู่ เพียงแต่รอการโปรดเกล้าฯเท่านั้น  ช่างน่าไม่อาย และน่าทุเรศเสียจริงๆ

และท่านคงทราบแล้วว่า หลังจากวันที่เสร็จสิ้นการอบรม จำนวนผู้ป่วยติดเชื้อ โควิด-19 เพิ่มทะลุ 2 พันกว่าราย เป็นวันที่ 3 และเมื่อวานนี้ (25) วันเดียวมีผู้ติดเชื้อโควิด -19 ถึง 2,438 ราย และมีผู้เสียชีวิตถึง 11 ราย สูงสุดตั้งแต่เกิดโรคระบาด

เพื่อน fc ที่เคารพรัก ครับ วันนี้ ตั้งแต่เช้าแล้ว ผมรู้สึก“บัดซบ” บัดซบมากๆเลย  ผมเบื่อหน่ายกับ อีมะเขือตอแหลคนนี้ จริงๆ

*ตอแหล [-แหฺล] เป็นคําด่าคนที่พูดเท็จ (มักใช้แก่ผู้หญิง) ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด).[-แหฺล] ว. เรียกต้นไม้ที่ให้ผลเร็วผิดปรกติ เช่น มะเขือตอแหล.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *