จิปาถะ เรื่องสั้น โจรขโมยเงินเดือน (ยกให้ไปเลย)
12
มีนา จัน เล่าว่า “สมัยก่อน ใครๆก็อยากเป็นรองอธิการบดี ถึงแม้จะไม่มีเงินประจำตำแหน่ง ก็จะได้สองขั้นปีเว้นปี ยิ่งสมัยนี้ใครๆก็อยากเป็นกันมาก เพราะนอกจากมีเงินประจำตำแหน่งแล้วยังมีเงินอื่นๆอีกเยอะมาก”“มันได้มากสักเท่าไรล่ะ แจงให้ฟังหน่อยซิ” คม หักศอก ถาม“อย่างน้อยก็เลขหกหลักละ เอ้านี่ ตัวอย่างรายรับสำหรับรองอธิการบดีที่มาจากคนนอกนะ”“โอ่! เต็มทุกช่อง ไม่มีเว้นเลย….1. เงินเดือน 45.000 บาท2. เงินประจำตำแหน่ง 20,000 บาท3. รถประจำตำแหน่ง 18,000 บาท (เบิกได้ 5 คนๆ ละ 25,000บาท แต่มีรอง 7 คน)4. ธุรการป.ตรี เทอมละ 20.000 บาท (เดือนละ 5,000 บาท) 5. ธุรการป.โท ประมาณเทอมละ 10.000 บาท (เดือนละ 2,500 บาท)6. ธุรการป.เอก ประมาณเทอมละ 8.000 บาท (เดือนละ 2,000 บาท)7. เบี้ยประชุมทุกชนิด ค่าตรวจการจ้าง เฉลี่ยประมาณเดือนละ 4,000 บาท9. ค่าสอนป.โท มีสอนทุกๆเทอม (ถ้าไม่ทำงานไม่มีโอกาสสอน) เฉลี่ยอย่างน้อยเดือนละ 6,000 บาท10. ธุรการอบรมวิทยฐานะครู อบรมชุดวิชาชีพครู ฯลฯ อย่างน้อยเดือนละ 3,000 บาท (อบรมเป็นช่วงๆ เฉลี่ยแล้ว ประมาณ เดือนละ 105,500 บาท”“โอโฮ!” คม หักศอก อุทาน “ ทำไมมากมายอย่างนั้นล่ะ เป็นแสน”“ก็สภาฯแต่งตั้งบุคคลและกำหนดค่าตอบแทนได้เองนี่ จะเอาเท่าไรก็ได้ เพราะเป็นเงินบำรุงการศึกษา” มีนา จัน อธิบาย“อย่างนี้นักศึกษาก็แย่นะซิ อุปกรณ์การเรียนการสอนมีไม่พอ ก็ต้องแย่งกันใช้” คม หักศอก แสดงความกังขา“มันเป็นปกติอย่างนี้มาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งแล้ว” มีนา จัน หยุดนิดหนึ่ง ก่อนที่จะว่าต่อ “แกลองไปดูรายชื่อกรรมการต่างๆ ที่ได้รับค่าตอบแทนดูซิ มีแต่พวกพ้องพี่น้องเพื่อนของนางแต้ม ทั้งนั้น รับกันอื้อซ่า! ไม่ช้า มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ก็เป็นของพวกนางแต้มโดยบริบูรณ์” “ก็ดี” คม หักศอก แสดงอาการฉุนเฉียว “ยกให้นางแต้มไปเลย จะได้จบโดยบริบูรณ์ ทุด!” ….