จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์

วันเสาร์ที่ 28 มกราคม 2566

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์

28

ความจริง การที่เราจะเมตตา ด้วยการให้อภัยคนที่ทำร้ายเราแบบเอาเป็นเอาตายชนิดยกครัวนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ยากยิ่งหรือแทบทำไม่ได้เลย แต่บางคนอาจทำได้ ซึ่งคงมีไม่มากนัก ประเด็นนี้ท่านภุชงค์ บอกว่า “การฆ่าคนที่สมควรฆ่าเป็นเรื่องธรรมดา..การให้อภัยคนที่สมควรฆ่ายิ่งใหญ่กว่า..ครับ” ส่วนท่าน PN บอกว่า “หากเป็นคนที่ไม่เคยคำนึงถึงบาปบุญคุณโทษ ไม่มีจริยธรรมหรือศีลธรรมใดๆ ทั้งสิ้น หรือเรียกว่า “เลวโดยกมลสันดาน” คนพวกนี้ไม่สมควรเมตตา เพราะจะนำพาสังคมเดือดร้อน แต่ถ้าพิจารณาแล้ว เห็นว่าเขาไม่มีเจตนาหรือไม่ได้เลวโดยสันดาน ดังนี้ก็สมควร เมตตาปราณี”

ส่วน ผศ.ดร. ชลิดา บอกว่า “ความเมตตา ทำให้ชีวิตดำเนิน ไปตามคำของตถาคต และการแบ่งปัน เป็นการกระจาย ความมีมากไป ให้ผู้อื่น ได้มีบ้าง สังคมอยู่ได้อย่าง มีความสุข ด้วยธรรมะ ส่วนศีลธรรม คุณธรรม และจรรยาบรรณ เป็นเพียงส่วนย่อย ถ้าใช้หลักธรรมะ ในการดำเนินชีวิต ชีวิตจะสุขสงบ ยิ่งถ้าใช้ในการบริหาร ก็จะได้ธรรมาภิบาล โดยอัตโนมัติ สงสัย ข้อเขียนตอนนี้ จะได้บรรลุธรรม ถึงขั้นนิพพาน กันหมดซะล่ะน้อ สาธุ”

และมีเสียงแว่วว่า “บางคนเมื่อไม่ได้ดั่งใจหวัง ก็มีจิตอาฆาตแค้น ไหนเลยจะรู้จักคำว่า “เมตตา”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *