จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (อมสาก)

วันอังคารที่  30  สิงหาคม  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (อมสาก)

30

มีนา จัน  ติง คม หักศอก “ที่แกว่าดวงชะตาของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์นั้นถึงฆาตเสียแล้ว..แกพูดเกินจริงไปละมั้ง? คงจะไม่ถึงขนาดนั้น”

“ฉันว่าไม่เกินจริงหรอก  เพราะขนาดกระทรวงที่มีหน้าที่ควบคุมดูแลสถาบันอุดมศึกษาบอกว่าตนเองไม่มีอำนาจจัดการอะไร อำนาจอยู่ที่สภามหาวิทยาลัย ดังนั้น เมื่อนางแต้มและนายสุชี๋ เข้ากันได้เหมือนอะไรดีล่ะ “ผีกับโลง” หรือ เข้ากันได้“เหมือนอีห้ากับไอ้เฮียเสียแล้ว มันจะเหลืออะไรอีกล่ะ?”

“คม หัศอก เบาหน่อย วรรณกรรมของแกมันจะเข้ารกเข้าพงไปละมั้ง?”

“ไม่ต้องมาติง มีนา จัน ฉันว่าจะซัดให้หนักกว่านี้อีกด้วยซ้ำ แกก็เห็นแล้วว่าอะไรเกิดขึ้นแล้วบ้าง และอะไรจะเกิดขึ้นตามมาอีก อย่างเช่น กรณีหญิงกล้า เธอเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย สายสนับสนุนการสอน เป็นข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา เหมือนกับข้าราชการพลเรือนในอดีต  คือ เป็นข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กว่าจะสอบเข้ามาทำหน้าที่นี้ได้ต้องใช้ความรู้ความสามารถมีคุณสมบัติครบถ้วน คือ มีสัญชาติไทย อายุไม่ต่ำกว่า 18 ปีบริบูรณ์ และเป็นผู้เลื่อมใสในการปกครองระบอบประชาธิปไตย  อันมีพระมหากษัตริยทรงเป็นประมุข และไม่มีลักษณะต้องห้ามทุกข้อ

และอยู่ดีๆ ถูกบุคคลที่ อว. ระบุว่า เป็นบุคคลที่เกษียณอายุราชการแล้ว และมิได้มีสถานภาพเป็นข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา ออกคำสั่งตั้งกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรงแบบกลั่นแกล้งกันชัดๆ และสุดท้ายสั่งปลดออกจากราชการ ทั้งๆที่ขณะออกคำสังตั้งกรรมการสอบสวนนั้น นางเป็นรักษาการอธิการบดีเถื่อนด้วย โดยมีสภาหนุนหลัง แล้วแบบนี้เราจะอยู่กันอย่างไร? 

ก็คงทำนองเดียวกัยที่ PN. บอก  “ไม่ต่างอะไรกับที่ราชภัฎนครศรีธรรมราชครับ เรื่องขาดธรรมาภิบาล อว.สั่งให้ สภาฯ ชี้แจงข้อเท็จจริงให้ประชาคมทราบ จนบัดนี้เกือบ 6 เดือนแล้วมันยังเงียบอยู่เลย ไม่รู้ว่าน้ำท่วมปากหรืออมสากอะไรอยู่ นี้หรือสถาบันอุดมศึกษา แหล่งผลิตปัญญาให้เยาวชน

….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *