วันพฤหัสบดีที่ 23 มิถุนายน  2565

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์  (หงอยเป็นไก่ตกน้ำ) 

23

เรื่องการจ่ายเงินเดือน 1.7/1.5 ให้พนักงานมหาวิทยาลัยเต็มตามจำนวนนั้น คงไม่มีปัญหาอะไร เพียงแต่  “รอรับรองรายงานการประชุมของ อนุ กพอ. ในการประชุมครั้งต่อไป จากนั้นเจ้ากระทรวง อว. ก็ทำหนังสือเวียนแจ้งมหาลัยทราบเพื่อดำเนินการ ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย พนักงานฯก็จะมีความสุขกันทั่วหน้า  นี่มองในแง่บวก

แต่ถ้ามองในแง่ลบ ไม่มีอะไรที่ได้มาโดยง่าย เพราะผู้บริหารทุกแห่งที่ไม่ยอมจ่ายเงินเดือนให้พนักงานเต็มจำนวนนั้น ไร้สำนึก ตั้งใจโกงพวกเขา ตั้งแต่เริ่มทำงานแล้ว ด้วยเงื่อนไขที่เอาเปรียบ แต่ไม่สามารถขัดขืนได้ แต่ถ้าพวกผู้บริหารมีสำนึกดี เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น มีมหาวิทยาลัยหลายแห่ง เมื่อทราบว่าการตีความมติคณะรัฐมนตรีไม่ถูกต้อง ได้จัดการแก้ไขโดยการจ่ายเงินเดือนให้ตามความเป็นจริงและหาทางเยียวยาความเสียหาย ฉะนั้น เชื่อเถอะ พวกนี้ไม่ยอมจ่ายง่ายๆหรอก  ยืดยาดกันเป็นปี และอย่าหวังว่าจะได้เยียวยา

สำหรับมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์  เรื่องนี้น่าจะยากมาก เพราะเราไม่รู้ว่าที่นั่นเขาบริหารกันอย่างไร ใครใหญ่ใครเล็กไม่รู้  รู้แต่ว่าถ้านางแต้มไม่ให้ คือไม่ให้ แล้วยายคนนี้เรื่องเมตตาคนอื่นนั้น ลืมไปได้เลย ส่วนนายสุชี๋ ดูท่าทางก็จะดีกว่านางแต้มเล็กน้อย แต่บ่อมิไก้  เจอะโทสะของนางแต้มก็หงอยเป็นไก่ตกน้ำ เรื่องนี้ไม่ได้มองในแง่บวกหรือในแง่ลบนะ แต่มองในแง่ข้อเท็จจริง

เรื่องนี้ ผศ.ดร. La Ph บอกว่า “การบริหารของ ม.สารขัณฑ์ในยุคนี้นอกจากจะเป็น “โจราธิปไตย” ยังผนวกอัตตาธิปไตยและอธรรมาธิปไตยเข้าไปด้วย รูปแบบการบริหารจึงบิดเบี้ยวไม่มีธรรมาภิบาล ส่วนความหวังของน้องๆเรื่องการจะได้รับเงินเดือน 1.5/1.7 ตามสิทธิ์นั้น ขอให้เป็นจริงเร็วๆ แต่ก็เชื่อว่าผู้บริหาร ม.สารขัณฑ์ยุคนี้คงหาทางถ่วงเวลาไว้นานที่สุด น้องๆจึงต้องเตรียมการแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ไว้ล่วงหน้า..” และเสริมว่า ถ้ากระทรวง อว.ไม่เอาจริงในเรื่องสำคัญที่จะส่งผลดีต่อขวัญกำลังใจและการพัฒนาคณาจารย์/พนักงานในสถาบันอุดมศึกษา ก็ควรแปลความหมายของกระทรวง อว. ใหม่ ว่ามาจากคำว่า “อุแว้ ” ซึ่ง หมายถึง “ไม่กล้าทำอะไรจริงจังแล้วยังเอาแต่เกี่ยงงอนและงอแงเหมือนเด็กๆ ผลักภาระให้สภาฯเหมือนเดิมอีก”

…..