วันเสาร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2564 (กรอบบ่าย)
จิปาถะ เรื่องสั้น อีแสบ (บททดสอบ)
18
“ขึ้นป้ายใหญ่เห็นแต่ไกล ตามสัญญาที่ให้ไว้แล้วจ้ะ” ประชาคมชาวมหาวิทยาลัยกำแพงมณีที่สู้ไม่ถอย ด้วยข้อความที่เน้นย้ำเตือนว่า “พร่ำสอนธรรมาภิบาล แต่พฤติการณ์ ไร้คุณธรรม” และ “ปากบอกว่า มาอย่างถูกต้อง แต่บกพร่อง ธรรมาภิบาล”
แถมด้วยความคิดเห็นของคุณ พี.พี ที่ว่า “คุณปอสิตจะเดินตามนางแต้มหรือไม่ ยังไม่มีใครเดาใจได้ แต่ที่รู้แน่ๆคืออำนาจมันหอมหวาน จนหน้ามืด จนทำให้เห็นว่า “คนจะเอาให้ได้ ใช้อะไรมาหยุดก็ไม่อยู่” ทีมชุดดำก็รอดูแนวทาง แต่ก็มีผู้ให้ข้อคิดไว้ว่า “ต้นไม้พิษมันฝังรากลึก ต้องค่อยๆโค่น” อดทน ใจเย็น เฝ้ารออย่างมีสติ ผลกรรมกำลังทำงานอยู่ ดูจากความซูบผอม”
จากความคิดเห็นดังกล่าว คม หักศอกซึ่งอยู่ไกลจากที่เกิดเหตุ ก็ได้แต่เพียงจินตนาการว่า บุคคลต่อไปนี้ ไม่ว่าจะเป็นคุณปอสิตที่จ่อจะเป็นรักษาการและอธิการบดี คุณสมโม นายกสภา นักปาฐกถาธรรม คุณพวกมาก นักจัดรายการสรรหา คุณครก conductor ผู้อำนวยการเพลง วงสภาเกาหลัง มีอาการผะอืดผะอม กินไม่ได้นอนไม่หลับไปตามๆกัน ทำให้ร่างกายซูบผอมจิตใจห่อเหี่ยวไปอย่างเห็นได้ชัด และอาจจะรวมไปถึงกรรมการสภาจากผู้ทรงคุณวุฒิสายนักธุรกิจ เช่น ประธานบริษัทหลายหลายแห่ง และนายกสมาคมอีกหลายแห่ง อีกทั้งได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ จากการสร้างคุณงามความดี ก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆแทน ดีไม่ดีจะมาพลอยติดคุกติดตะรางไปกับพวก เสือ สิงห์ กระทิง แรด ล่อ ลา เกียรติคุณต่างๆที่พยายามสั่งสมมายาวนาน ก็จะสูญเสียไป อีกทั้งเครื่องราชฯก็จะถูกเรียกคืน ที่หนักไปกว่านั้น อาจถูกเนรเทศกลับไปเมืองซัวเถาละก็ยุ่งตายห่า… อย่างไรเสียก็อย่าลืมสั่งเสีย เตี่ยและม๊า, อาเฮีย, อาซ้อ,อาตี๋, อาเจ๊, อาหมวย, อาเจ็ก, อาโกว, เกี้ย,ซุง,เจ่าเกี้ย,ซุงเกี้ย, ฯลฯ ไว้บ้างก็จะดี เพราะทุกอย่างเป็นไปได้
เพื่อเอาบุญ ประชาคมอาจจัดฝ่ายแนะแนวออกไปช่วยให้ข้อมูลที่ถูกต้องแก่พวกเขาสักหน่อยก็น่าจะดี เพราะอย่างไร พวกเขาก็มาขอพึ่งใต้ร่มพระบรมโพธิสมภาร เช่นเดียวกับเตี่ยผมนั่นแหละ อย่าให้ได้ชื่อว่าเป็นคนเนรคุณแผ่นดินไปเสียก็แล้วกัน
ก็อย่างที่คุณ พี.พี บอก “อดทน ใจเย็น เฝ้ารออย่างมีสติ ผลกรรมกำลังทำงานอยู่” ที่สำคัญมาก จะต้องมีความอดทนสูง เพราะกระบวนการทำงานของกรรมนั้น จะรวมบททดสอบความอดทนของพวกเราไว้ด้วย
….