จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต (นางคือความเลวร้าย)

วันจันทร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเปรต (นางคือความเลวร้าย)

15

ท่านพุทธทาสภิกขุ กล่าวว่า “ความเห็นแก่ตัวเป็นสิ่งเลวร้ายที่สุด ในบรรดาสิ่งเลวร้ายทั้งหลาย ทั้งในสากลจักรวาล ไม่มีสิ่งใด เลวร้ายน่าอันตรายมากเท่า “ความเห็นแก่ตัว”   จากนิยามนี้ จะเห็นได้ว่า นางแต้ม ตัวละครของผม หรืออธิการบดี  ม.สารขัณฑ์ นางมีพฤติกรรมเชิงประจักษ์ว่า นางเป็นคนเห็นแก่ตัว ดังนั้นนางจึงเป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดและอันตรายที่สุดในบรรดาสิ่งเลวร้ายทั้งหลายในสากลจักรวาล  คำเตือนสำหรับผู้ที่สนับสนุนนาง ระวังจะโดนเขมือบนะจะบอกให้ เพราะนางเป็นความเลวร้าย ไว้ใจไม่ได้

มาฟังความเห็นของ ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล ดีกว่าครับ “บนโลกใบนี้ จะมีเรื่องใหม่ๆ ที่เปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตเช่นโลกยุคเสมือน คือโลกยุคไอที  โควิดก็ทำให้เกิดการทำงานwork from home ไอทีก็มาเต็ม ประชุมกลุ่ม การโต้ตอบระหว่าง พนักงานกับลูกค้า เจ้านายกับลูกน้อง พนักงานกับพนักงาน เป็นโลกการทำงานอีกใบหนึ่งเลยทีเดียว ทำให้การพัฒนางานไปแบบก้าวกระโดด แต่ข่าวเช้านี้ โลกอีกซีกหนึ่งก็ออกกฎหมายใหม่ ห้ามเจ้านายที่อยู่เหนือขึ้นไป สั่งงานหลังเวลาเลิกงานอีกต่อไป และการทำงานที่บ้านสะดวก เลยให้ผู้หญิงที่คลอดลูกสามารถทำงานที่บ้านโดยไม่ต้องขออนุญาต และทำได้จนลูกอายุถึง8 ขวบเลยทีเดียว สังคมที่เจริญแล้ว เขาจะช่วยเหลือพนักงานให้ทำงานด้วยความสุข เรื่องครอบครัวก็สำคัญ เป็นโลกของการทำงาน ในองค์กรที่ได้รับการพัฒนา ให้ทันการเปลี่ยนแปลงของโลก  

กลับมาพิจารณาการทำงาน ใน ม. สารขัณฑ์ เฮ้อ ไม่อยากจะแซด ย้อนยุคไปสมัยโลกแมนนวล ไม่พอ ยังมีโลกแบบนิยายน้ำเน่า ชิงความเป็นพวก ชิงความเป็นหนึ่ง ถ้าไม่ใช่พวก เรียกว่าผิดกลิ่นไม่ได้  ฆ่าได้ฆ่า  เอาให้ตาย  เหมือนดูสารคดีทาง Netflix เช้านี้ สารคดี เรื่อง Animal เริ่มด้วยแมวยักษ์ Big Cats ความเป็นจ่าฝูงหัวหน้าครอบครัว ของตัวผู้ 1 ตัวที่มีตัวเมียหลายตัว เมื่อถึงเวลาคลอดลูก ตัวเมียต้องออกจากฝูง ออกไปแอบคลอดเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงและฝึกลูกจนโต และแข็งแรงพอจะกลับเข้าฝูง

ไม่งั้นตัวอื่นก็จะเขมือบลูกของมัน ตอนอยู่ในฝูงตัวเมีย ก็ต้องออกล่าเหยื่อพอได้เหยื่อ ต้องให้ตัวผู้จ่าฝูงกินก่อนจนอิ่ม ถ้าอาหารเหลือไม่พอก็ต้องออกไปล่าอีก สารคดีนี้สอนให้รู้ว่าใครก็อยากเป็นจ่าฝูงที่ดูเหมือนเอาเปรียบทุกอย่าง แต่ตามความจริงที่แฝงอยู่ จ่าฝูงต้องคอยปกป้องดูแลตัวอื่นๆในครอบครัว ไม่ให้สัตว์อื่นๆมาทำร้ายได้ แต่จ่าฝูงของ ม. สารขัณฑ์ รับประโยชน์อย่างเดียว ต้องมีบริวารคอยอำนวยความสะดวกทุกอย่าง แต่การดูแลคนอื่นๆในองค์กร ที่เปรียบเสมือนคนในครอบครัว เธอไม่สน เธอละเว้นไม่พอ บางครั้งเธอยังแว้งกัด เหมือนกัดลูกแมวตัวใหญ่ ที่ยังแข็งแรงไม่เต็มที่ หรือแข็งแรงเต็มที่ แต่ก็ยังสู้จ่าฝูงไม่ได้ เฉกเช่นสังคมการบริหารงาน ใน ม.สารขัณฑ์ จ่าฝูงทำงานด้านเดียว เฉพาะที่ได้ประโยชน์ แต่เสียประโยชน์ 555 บ่มัก บ่เอา #โลกเห็นแก่ตัวมันเป็นเช่นนี้เอง

…..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *