วันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (ริยำจริง)
29
ขอขอบคุณ ผศ.ดร.ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล ที่พูดถึงสภาพสังคมปัจจุบันได้อย่างชัดเจนมาก เชิญสัมผัสความจริงได้เลย ครับผม
“คนเห็นแก่ตัว คนหลงตัวเอง คนคิดถึงแต่ความรู้สึกตัวเอง คนไร้สติ ทำให้ไร้ปัญญา เหมือนเราเอาคนมีอาการโรคจิต ตามที่กล่าวมาตั้งแต่ต้นมาบริหารองค์กร บ้านเมืองเลยวิปริต คนโกง คนไม่ดี คนบ้าก็จะมีวิธีการที่แยบยล ทำให้คนหลงเชื่อว่าตัวตนเอง ดีเลิศประเสริฐศรี คนที่หลงเชื่อมีหลายกรณีดังนี้
1. เป็นโรคจิตชนิดเดียวกัน
2. โลภต้องการผลประโยชน์ทั้งทางตรงและทางอ้อม
3. เอาพวกไว้ก่อน ผิด ชั่ว ค่อยว่ากัน
จากตัวอย่างที่กล่าวถึง ทำให้สังคมเสื่อมทราม ย้อนมาถึงไอ้พวกถุงคลุมหัวจนเขาตาย บ้างก็ว่า ผู้ต้องหาสูดหายใจลึกๆ ถุงจะติดปาก ก็กัดถุงให้ขาด โอ้โฮ ถุงตั้ง 6 ใบกัดไงไหว ซ้ำร้ายทั้งช่วยกันจับแขน จับขา และเท้าเหยียบ สาเหตุที่ขาดอากาศ มันรัดคอด้วยไง ไม่ตายก็ต้องไม่ใช่สิ่งที่มีชีวิตด้วยการหายใจแน่ๆ ไอ้พวกล้อมรอบช่วยกัน ยังไงก็สมรู้ร่วมคิด ถ้าเป็นคนดีจริง ก็ต้องไม่ยอมทำตาม ถึงจะมีผลต่อหน้าที่การงานก็เถอะ แค่หยิบถุงส่งให้ก็ผิดแล้ว อย่าอ้างโน่นนี่นั่นเลย คนพวกนี้หากินกับความเดือดร้อนของปชช.ที่ตกเป็นผู้ต้องหา จนเคยชิน ไม่สำนึกหรอก
การแถลงข่าว ก็ต้องมีผลประโยชน์ทับซ้อน เพราะเหมือนปาหี่ให้ออกมาพูดแก้ตัว ริยำจริง สังคมป่วยเพราะแค่เงิน เพราะเงินมันสะสมจากการทำงานแบบหาผลประโยชน์จากหน้าที่ มันเยอะมาก กลิ่นหอมหวล พวกผีกระสือเลยเข้ามาช่วยกันดูดเลือด ช่วยกินตับไต ไส้พุงยั้วเยี้ย ภาพเลยออกมาค้านคนดูไงล่ะ”
ครับ ผมชอบตอนท้าย “พวกผีกระสือเลยเข้ามาช่วยกันดูดเลือด ช่วยกินตับไต ไส้พุงยั้วเยี้ย”
แบบเดียวกับนางแต้มและสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ไม่มีผิด “ริยำจริงๆ”
…