วันพฤหัสบดีที่  26  สิงหาคม  2564

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (กระสอบปอกับครกใหญ่)

26

วันนี้ของนำความคิดเห็นที่เรียบง่ายแต่มีคุณค่าของ ผศ.ดร. La Ph เพื่อน fc ที่สะท้อนให้เห็นถึงความรักความห่วงใยต่อองค์กร และบุคคลในเหตุการณ์อย่างจริงใจ เหน็บนิดๆพอเจ็บด้วยข้อเท็จจริงและอารมณ์ขันเล็กๆเพื่อคลายเครียดชวนติดตาม และนี่เป็นส่วนหนึ่งของความคิดเห็นครับผม

สารขัณฑ์

##เห็นใจน้องๆที่ถูกมหาวิทยาลัยหักเงินเดือนอย่างไม่เป็นธรรมมาหลายปี หวังว่าศาลสูงจะตัดสินมาเร็วๆและขอให้น้องๆชนะอีก พอวันนั้นมาถึงเชื่อว่านางแต้มและพวกคงจะไม่กล้าตะแบงและกลั่นแกล้งน้องๆเขาได้อีก

##เสียงสาปแช่งระงมทั่วในสารขัณฑ์ แต่พวกเขาไม่สนใจ ปิดหูปิดตาตัวเอง ยังทำในสิ่งที่สนองกิเลสตัณหาต่อไป เสมือนว่ามหาวิทยาลัยเป็นของพวกเขา คงหลงผิดว่าบรรพบุรุษพวกเขาสร้างไว้ให้กอบโกยผลประโยชน์ทั้งในชาตินี้และชาติหน้าด้วยมั้ง….

##เชื่อว่ามีคนสาปแช่งพวกเขาอยู่จำนวนมากทั้งผู้ที่ได้รับผลกระทบจากพฤติกรรมของพวกเขาโดยตรงเกือบ 10 ปี ตลอดจนพ่อแม่พี่น้องลูกหลานของผู้ถูกกระทำทั้งหลาย รวมถึงลิ่วล้อของพวกเขาเองก็คงสาปแช่งเหมือนกัน เพราะพวกเขาก็อยากจะลืมตาอ้าปากเป็นตัวของตัวเอง อยากเป็นเบอร์หนึ่งบ้าง ไม่ใช่มีหน้าที่รับคำสั่งเพียงอย่างเดียวเหมือนหุ่นยนต์เดินได้ตัวหนึ่งเท่านั้นเอง

##คนขาดและอยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด “ถมเท่าไหร่ ไม่รู้จักเต็ม” ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้พอเสียที สาปแช่งก็คงไม่กลัว

กำแพงมณี

##ทำความผิดไว้แล้ว จึงกลายเป็นวัวสันหลังหวะ จะทำอะไรก็กลัวเขาจะรู้ความจริงว่าได้ซ่อนเงื่อนงำอะไรไว้บ้าง ถ้าอยากเป็นสภาผู้ทรงเกียรติให้คนทั้งมหาวิทยาลัยเขานับถือและเชื่อมั่น ก็จงโปรดทำในสิ่งที่ถูกต้องดีงามตามบทบาทที่แท้จริงของสภาฯ ก็ยังไม่สายเกินไป

##คุณปอสิตคงคิดว่า เรื่องทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้น ตนไม่ได้เป็นผู้ก่อ ตนไม่ใช่สภาฯ จึงทำตัวเฉยตุ่ยเป็นทองไม่รู้ร้อน ปล่อยให้พี่เลี้ยงทั้งหลายชกและรับผิดแทนในทุกเรื่อง ฉลาดแกมโกงหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็คอยรอดูกันต่อไป

##ทั้งๆที่รู้ว่าการดันทุรังทำอะไรที่ผิดๆจะเสี่ยงต่อการผิดวินัยและคุกตะราง แต่คุณปอสิตและพี่เลี้ยงก็ยังไม่ลดละกิเลสตัณหาที่สะสมมาหลายปี แต่เชื่อเถอะสุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ต่อเสียงของพลังประชาคม ขอชื่นชมพลังอันยิ่งใหญ่ของประชาคมชาวกำแพงมณี..สู้ๆเพื่อความถูกต้องดีงามค่ะ

##กำแพงมณีเคยเป็นญาติสนิทมิตรสหายกับสารขัณฑ์มาหลายยุคหลายสมัย หวังว่าคงจะไม่เลือกเอาวิธีที่ถูกมวลชนก่นด่าทุกวันแบบเดียวกับที่เกิดขึ้นที่สารขัณฑ์ไปใช้ ขอให้กรรมการสภาฯ ที่เคยตัดสินใจผิดเลือกคุณปอ… จงตัดสินใจใหม่เพื่อเห็นแก่ประโยชน์ของส่วนรวมและเห็นแก่อนาคตของบุตรหลานที่เข้ามาศึกษาที่นี่ เพราะถ้ายังเอออวยกับคุณครกและคณะเหมือนเดิม  นอกจากจะได้ฟังเสียงสาปแช่งแล้วจะต้องเหนื่อยแทบกระอักเลือดเพราะต้องอดทนเข็นทั้งครกใหญ่ กระสอบปอ และแตงโมยักษ์ขึ้นภูเขาสูงเสียดฟ้า…

….