เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน การปฏิบัติธรรม 3 October 20, 2015 • admin จิปาถะ เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน การปฏิบัติธรรม 3 7 “อาจารย์ครับ ผมเข้าใจและรู้วิธีการหายใจเข้าออกเพื่อเจริญสติแล้วครับ” “ดีมาก ถากถาง” “แต่นั่นแหละการเข้าใจและรู้วิธีการนั้น ยังไม่พอนะ เธอต้องฝึกปฏิบัติด้วย” “ครับ อาจารย์ ผมจะลองฝึกปฏิบัติดูครับ” “ที่นี้เมื่อรู้วิธีเจริญสติ คือ ผ่อนคลายร่างกาย ยิ้มน้อยๆ ตามลมหายใจเข้าออกแล้ว ต่อไปก็ควรจะรู้ว่าเราจะนำการเจริญสติ มาใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างไร” “ตรงนี้น่าสนใจครับ เราจะทำอย่างไรครับ” “เราต้องอยู่ในปัจจุบันขณะ” “หมายความว่าอย่างไรครับอาจารย์” “คนส่วนมากจิตใจมักจะไม่อยู่ในปัจจุบันขณะ หรืออยู่กับกิจที่ทำ แต่จะนึกคิดไปถึงเรื่องราวต่างๆมากมายก่ายกอง ซึ่งเหมือนกับคนขาดสติ เช่น เวลาเราดื่มเบียร์ แทนที่เราจะดื่มเบียร์ แต่เราคิดไปถึงคนโน้นคนนี้หรือเรื่องโน้นเรื่องนี้เรื่อยไป จึงไม่สามารถลิ้มรสและมีความสุขกับการดื่มเบียร์ได้ ฉะนั้นเราจะต้องดื่มเบียร์เพื่อดื่มเบียร์ และดื่มอย่างมีสติ” “ไม่เข้าใจครับอาจารย์” 8 “เอาอย่างนี้ดีกว่า มันอธิบายยาก เพื่อให้กระจ่างผมขอยกตัวอย่าง เรื่องของ ท่าน ติช นัท ฮันห์ ซึ่งจะสรุป อย่างย่อ ดังนี้ ครั้งหนึ่ง ท่านฮันห์ และ จิม เพื่อนของท่านนั่งกินส้มด้วยกัน ขณะนั้นจิมกำลังคิดถึงแต่โครงการที่กำลังจะดำเนินการในอนาคต จิตใจเขาครุ่นคิดอยู่แต่โครงการจนลืมไปว่าขณะนี้เขากำลังทำอะไรอยู่ จิมหยิบส้มใส่ปากชิ้นหนึ่ง และยังไม่ทันจะเคี้ยว เขาก็หยิบส้มอีกชิ้นหนึ่งเตรียมเพื่อจะเอาเข้าปาก เขาทำเช่นนี้จนแทบดูไม่ออกว่าเขากำลังกินส้มอยู่ ฮันห์ จึงทักจิมเพื่อให้เขาตื่นรู้ว่า ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ และบอกจิมว่า “เธอควรกินส้มชิ้นที่เธอใส่เข้าไปในปากเสียก่อน” ฮันห์ พยายามชี้ให้เขาเห็นว่า เขาไม่ได้กินส้มอยู่เลย เขาเพียงแต่ใส่ชิ้นส้มเข้าปากอย่างรวดเร็วเท่านั้น ฮันห์จึงบอกจิมว่า ความจริงเธอไม่ได้กินส้มอยู่จริง แต่เธอกำลังกิน “โครงการในอนาคต” “ทีนี้พอเข้าใจไหม ถากถาง” “โอเค ครับ อาจารย์ เราต้องอยู่ในปัจจุบันขณะ” “ถากถาง มีคำพูดที่รู้กันอยู่ในผู้ปฏิบัติธรรมว่า “ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในปัจจุบัน เวลามองคุณก็จะไม่เห็น ฟังแต่ก็ไม่ได้ยิน กินแต่ก็ไม่ได้ลิ้มรส”(ฮันห์.2549:16) 9 เมื่อผมยกตัวอย่างจบ ผมใช้มือขวายกขวดเบียร์และใช้มือซ้ายถือแก้วแล้วรินเบียร์ลงอย่างช้าๆ ยิ้มน้อยๆ หายใจเข้าและออกเบาๆ จิตสัมผัสความงดงามของสีทองอร่ามของน้ำเบียร์ที่ม้วนตัวลงไปในแก้ว เกิดฟองเล็กๆที่แย่งกันลอยขึ้นมาข้างบน รอบนอกแก้วปรากฏฟองไอน้ำที่จัดตัวเป็นฟองเล็กๆเพราะความเย็น คล้ายละอองฝนโปรยหน้ากระจกรถยนต์ นิ้วมือผมเปียกและเย็น ผมยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มช้าๆเพื่อลิ้มรสความสดชื่นจากรสเบียร์ที่เย็นฉ่ำอย่างมีความสุข และพูดกับถากถางว่า“นี่ไง ผมกำลังดื่มเบียร์เพื่อดื่มเบียร์” …….. อ้างอิง ติช นัท ฮันห์ .(2531).สงบ งามมงคล แปล.เธอคือศานติ ลำนำแห่งลมหายใจและรอบยิ้ม.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อักษรสติช นัท ฮันห์.(2549).พระประชา ปสนฺนธมฺโม แปล.ปาฏิหารย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ.พิมพ์ครั้งที่ 17.กรุงเทพฯ: มูลนิธิ โกมลคีมทอง.
Comments are closed.