วันพฤหัสบดีที่ 17 มิถุนายน  2564  (กรอบบ่าย)

จิปาถะ  เรื่องสั้น อีเถื่อน (ศึกษาดูงาน)

17

พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ตำรวจนัดพบนักศึกษา ม.สารขัณฑ์ 5 คน ที่ถูก รษก.แจ้งจับ  เรื่องนี้ผู้ใหญ่เสา สอลออ เปิดฉากด้วยการพาลูกบ้านไปขอความเป็นธรรมจากเจ้าเมือง แต่ผิดหวังได้รับบาดเจ็บกลับมานอนซมอยู่ เนื่องจากเจ้าเมืองอ้างว่า “สมัยนี้ไม่เหมือนกับสมัยก่อน เจ้าเมืองไม่มีอำนาจอะไร หน่วยงานต่างๆบริหารงานเป็นเอกเทศ โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ซึ่งเป็นนิติบุคลล ท่านทำอะไรไม่ได้  จึงเพียงแต่จะช่วยดูว่ามีช่องทางไหนที่จะช่วยได้บ้างเท่านั้น

ความผิดหวังทำให้ผู้ใหญ่เสา เก็บตัวเงียบ สงบสติอารมณ์ ปฏิบัติธรรมอยู่แต่ในบ้าน และวันนี้ได้ฤกษ์ เขานัดประชุมตัวแทนลูกบ้านทั้ง 5 หมู่บ้านที่ลูกหลานของพวกเขาโดนแจ้งจับ ฉะนั้น วันนี้จึงเป็นการประชุมใหญ่

ผู้ใหญ่เสาเปิดประชุมด้วยการกล่าวขอบคุณผู้ใหญ่บ้านทั้ง 4 หมู่บ้านที่มาร่วม รวมทั้งบิดามารดาและญาติของนักศึกษาทั้ง 5 คน และชาวบ้านที่มา จากนั้นได้นำหลักธรรมในพระพุทธศาสนา “อัตตา หิ อัตตโน นาโถ” ที่แปลว่า “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน” มานำเสนอและเน้นว่า  เรื่องที่ลูกหลานเราถูก รษก.แจ้งจับ ไม่มีใครช่วยเราได้  มีแต่พวกเราเท่านั้นที่จะต้องช่วยกันเอง ตามนัยที่ว่า “ปัญญาของตนเองนั่นแหละที่จะเป็นที่พึ่ง ไม่ใช่ปัญญาของผู้อื่น”

นายสอน ผู้ใหญ่จากหมู่บ้านหนองสามห้อง กล่าวว่า “เห็นด้วยกับการพึ่งปัญญาตนเอง อยากทราบว่าจะทำอะไรบ้าง?”

“เราจะจัดกิจกรรมหลักและกิจกรรมเสริม ได้แก่การไปทัศนศึกษาและศึกษาดูงานแบบ “ต่างคนต่างไป” มี 2 แห่งที่เราเล็งไว้ คือ ม.สารขัณฑ์และ เทศบาลเมืองสารขัณฑ์ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มพูนความรู้และประสบการณ์ให้ลูกบ้านของเรา  การศึกษาดูงานครั้งนี้ เชื่อว่าจะทำให้ลูกบ้านเกิดความรู้ความเข้าใจและสามารถนำความรู้ที่ได้มาช่วยพัฒนาท้องถิ่นในโอกาสต่อไปได้

ดังนั้น ในวันที่ 18 และ 25 มิย. เราจะเริ่มกิจกรรม ช่วงเช้าไปสักการะเจ้าพ่อหลักเมืองเอาฤกษ์ชัย สายดูงานที่เทศบาล จากนั้นไปร่วมเป็นกำลังใจให้ นศ. ที่ สภ.สารขัณฑ์ โดยตัวแทน อ่านแถลงการณ์ ยื่นหนังสือขอความเป็นธรรม แจกข่าว ผู้ใหญ่เสาพูดยิ้มๆว่า ต่างคนต่างไปเด้อ!  ใส่หน้ากากอนามัยด้วย ทั้ง 2 วัน

ส่วนวันที่ 28 มิย. เป็นงานใหญ่ เราต้องไปให้ได้  ช่วงเช้าสักการะพระบรมราชานุสาวรีย์ ร. 1 ขอพรจากพระองค์ท่าน จากนั้นเข้าไปใน ม. สารขัณฑ์”

ผู้ใหญ่แห้วถามว่า “เขาจะให้ไปเข้าหรือ?”  “ต้องให้ซิ  เราต่างคนต่างไป ลืมแล้วรึ? แต่ถ้าเขาไม่ให้เข้า เราก็ศึกษาประตูก็ได้ ความรู้มีอยู่ทุกที่”

“มีกิจกรรมอะไรบ้างล่ะ?”  “ตัวแทนอ่านแถลงการณ์ ขอพบนายกสภาฯที่มาประชุมสภาในวันนั้น และยื่นหนังสือสอบถามสถานภาพของ รษก. และรอคำตอบเป็นลายลักษณ์อักษร แจกข่าว แล้วทำพิธีเผ่าหุ่นพร้อมกัน”

“เอาอย่างนั้นเชียวรึ?  เดี๋ยวเขาก็แจ้งตำรวจจับหรอก”

“การเผ่าหุ่น ก็คือการเผากระดาษนั่นเอง เขียนรูปหุ่น หรืออักษรคำว่าหุ่นลงบนกระดาษ หรืออะไรก็ได้ที่สมมุติว่าเป็นหุ่น “มันก็คือหุ่น” แล้วสวดคาถายันทุนสาปแช่ง  3 จบ จุดไฟเผา แบบเผากระดาษไหว้เจ้า ไม่มีตำรวจที่ไหนจับหรอก  อย่าลืมดับให้เรียบร้อยด้วยก็แล้วกัน”

ผู้ใหญ่เสาสรุป “เผาหุ่นทั้งที่มหาวิทยาลัยและที่หมู่บ้านคนละตัวพร้อมกัน ก็ดังระเบิดแล้ว เชื่อซิ”

“ฉันว่าเรื่องนี้ไม่สมเหตุสมผลเลยนะ คม หักศอก” มีนา จัน แย้ง

“มีนา จัน แกจะเอาอะไรกับคนเขียนนิยายวะ!”

….