เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (ต้องทุบทิ้ง)

4

มีนา จัน บอกว่า “เรื่องความขัดแย้งกันระหว่างรักษาการอธิการบดี (เถื่อน) หรือนางแต้ม และพวกลิ่วล้อ กับพนักงานมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ซึ่งเกิดขึ้นมานานมากแล้วนั้น ตอนนี้รุนแรงขนาดจะเอาเป็นเอาตายกันเลยทีเดียว มีการแจ้งจับกันให้วุ่นไปหมด ดูเหมือนสนุก แต่ไม่สนุกหรอก เพราะมีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่หน้าที่การงานและครอบครัวของพนักงานมหาวิทยาลัยที่ตกเป็นเหยื่อจำนวนมาก และความรุนแรงนั้น ยังดำรงอยู่จนถึงปัจจุบัน

มีผู้ใหญ่ในจังหวัดให้ข้อเสนอแนะว่า “เหมือนไขกุญแจห้อง ต้องใจเย็นๆ เลือกลูกกุญแจให้ถูกต้อง ก็จะไขออกได้โดยง่าย”  ซึ่งก็ถือเป็นข้อเสนอแนะของผู้ใหญ่ที่ดี  แต่ในความเป็นจริง กรณีของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์นั้น ไม่ว่าจะเลือกลูกกุญแจลูกไหนก็ไขไม่ออกหรอกครับ เพราะแม่กุญแจมันเสีย สนิมเขรอะไปหมด มีวิธีเดียว คือ ทุบแม่กุญแจทิ้งเท่านั้น”

“ทำไมถึงว่าอย่างนั้นล่ะ ใจร้อนไปมั้ง ท่าน มีนา จัน”

“ใจไม่ร้อนหรอก ใจเย็นไปด้วยซ้ำ เพราะกรณีของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์นั้น เหมือนห้องที่มีผู้คนเป็นจำนวนมากถูกขังอยู่  ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส และกำลังจะตาย เนื่องจากแม่กุญแจเสีย ถ้าขืนใจเย็นมัวหาลูกกุญแจมาไขอยู่ พวกที่เป็นเหยื่อ ก็จะตายกันหมดเสียก่อน

ฉะนั้น อย่ารอช้า รีบเรียนให้ผู้ใหญ่มาช่วยจัดการงัดแม่กุญแจออก เพื่อช่วยเหยื่อโดยเร็ว “หรือจะรอให้เกิดโศกนาฏกรรมเสียก่อน”

……