เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (ถ้วยรางวัลเป็นพิษ)
2
พอดี มีนา จัน ไลน์ด่วนมาก มาจากมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ประเทศสารขัณฑ์ ว่า “ขณะนี้เกิดวิกฤติหนัก เพราะมีผู้ไปถ่ายภาพป้ายโฆษณาของมหาวิทยาลัย หรือที่เรียกว่า (Billboards) ไปเผยแพร่ และเนื่องจากป้ายดังกล่าวมีลักษณะที่ไม่เหมาะสม พวกพนักงานมหาวิทยาลัย เห็นและได้นำไปเผยแพร่ในไลน์กลุ่ม เป็นเรื่องฮือฮา ที่แรกตั้งใจว่าจะไปแจ้งความไว้เป็นหลักฐาน แต่เห็นว่าจะทำให้เจ้าหน้าที่ที่ได้รับคำสั่งให้ไปติดตั้งเดือดร้อน จึงไม่ดำเนินการ เมื่อแจ้งให้เจ้าหน้าที่ทราบก็ได้รีบไปปลดป้ายออก ซึ่งเรื่องก็น่าจะจบแค่นั้น แต่ที่ไหนได้…
เมื่อนางแต้ม รักษาการอธิการบดี (เถื่อน) ของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์รู้เรื่องนี้ นางโกรธเป็นฟืน เป็นไม้ขีดไฟ กล่าวโทษเจ้าหน้าที่อย่างรุนแรงและสั้งการให้นิติกร ไปแจ้งความไว้ที่ สภ.สารขัณฑ์ เพื่อเป็นหลักฐาน โดยเน้นว่า เป็นเรื่องของความผิดพลาดจากการดำเนินการติดป้ายเนื่องจากฝนตก หากใครนำภาพโฆษณานี้ไปเผยแพร่จะดำเนินคดีตามกฏหมาย..
เป็นอันว่านางแต้มซึ่งเป็นผู้ที่ต้องรับผิดชอบโดยตรงในความบกพร่องต่อการเผยแพร่ข่าวสารในครั้งนี้ ได้ผลักความผิดไปให้กับเจ้าหน้าที่และผู้ที่นำภาพป้ายโฆษณาไปเผยแพร่เรียบร้อยแล้ว” มีนา จัน บอกว่า “เขาก็ได้ภาพชุดนี้มา แต่คงไม่กล้าเผยแพร่ เดี๋ยวโดนฟ้อง”
แสดงให้เห็นว่า นางแต้มนี่ แหลมจริง ๆ (เป็นคนบ้านแหลมเปล่า ใครรู้ช่วยบอก) เมื่อเทียบกับฝ่ายตรงข้าม ถือเป็นมวยคนละชั้น กระดูกคนละเบอร์ เทียบกันไม่ได้ เป็นการพลิกสถานการณ์จากฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ กลับเป็นฝ่ายได้เปรียบ อย่างง่ายดาย
ข่าววงในกล่าวว่า ฝ่ายตรงข้ามก็กำลังคิดแก้เกมอยู่เหมือนกัน อาจจะนำหลักฐานที่มีไปแจ้งความไว้เป็นหลักฐานเมือนกัน เพราะมีทั้งหลักฐานรูปถ่ายและพยานบุคคล ว่าป้ายโฆษณานี้ได้เผยแพร่มานานจนเป็นสารธารณะไปแล้ว จึงไม่สามารถนำมาฟ้องร้องเป็นคดีความได้ จึงแจ้งความไว้เป็นหลักฐาน เช่นกัน จะได้เล่นงานพวกเราไม่ได้ อันนี้ก็ง่ายดาย เช่นกัน”
มีนา จัน เน้นมาว่า “เรื่องนี้ของแซงคิวก่อนนะ เพราะกำลังฮอท และสนุก”
ผมก็เลยจัดให้
……..