เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (ฉะแกขี้เรื้อน)

เรื่องสั้น อิงสถานการณ์ (ฉะแกขี้เรื้อน)

16
“กูเห็นภาพ นางแต้มกับพวกรำอวยพรให้มึงในวันจะหมดวาระอธิการบดีของมึงแล้ว ชื่นมื่นจริงๆ ยิ้มแย้มแจ่มใสกันทุกคน ถ้าใครไม่รู้ว่าพวกนี้ 60 ขึ้นทั้งนั้นก็ดูน่ารักดีออก แต่มันรู้ว่าเหลาเหย่แล้ว เลยรู้สึกทุเรศ ประจบประแจงอะไรกันถึงปานนั้น ส่วนมึงก็ยิ้มระรื่น นี่แสดงว่ามีการตกลงวางแผนกันมาอย่างดี เพราะวันรุ่งขึ้นจะมีการประชุมเลือกอธิการบดีคนใหม่ ที่แน่ๆนะคราวนี้ไอ้ดำ ไก่ชน รับอาสา ไปรับประธานฯ จากพิษโลกมาเลยละ เตรียมเงินไปเพียบ แล้วทุกอย่างก็เรียบร้อย
ช่วงนั้นมึงก็ยังดูสดใสดีอยู่ ยังยิ่งใหญ่ แบบราชสี ใช่ มึงมาจากโคราชา แต่หลังจากนางได้รับแต่งตั้งแล้ว มึงกลายเป็นฉะแกขี้เรื้อนไปทันทีเลย เป็นกูนะ “ฆ่าตัวตาย ไปแล้ว” สิ่งที่มึงได้ก็คือ เอ้า นี่เศษเงิน เอาไปจัดภูมิปัญญา ไป้” ทรุด ไอ้เวรตะไล เอ้ย!
แกรู้ไหม ทำไมนางแต้มถึงได้ลงตัวลงแรงจัดหนักถึงขนานนั้น เพราะนางมีเป้าหมายว่า “ฉันต้องได้เป็นอธิการบดี ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร และไม่ว่าต้องเสียอะไร” มึงบอกกูหน่อยซิ มึงได้อะไร ไอ้ก๊วกเอ้ย !
แต่อย่างไรก็ตาม กูก็ยังอยากให้มึงยอมรับความผิดพลาดของมึงแต่โดยดี พูดอย่างอธิการในอดีตซิวะ “พี่น้องเอ้ย ผมขอเถอะ ผมผิดไปแล้ว” จากนั้นมานำหน้าพวกเราจัดการมันซะ มึงเก่งเรื่องนี้อยู่แล้ว สู้บนดิน สู้ใต้ดิน มึงชำนาญมาก มาช่วยพวกเราเถอะ ขับไล่ผีร้ายกักฬะ ตัวนี้ออกไปจากมหาวิทยาลัยของเรานะเพื่อน ! กูว่ายังไม่สายเกินไป และกูเชื่อมือมึง”
จบเรื่องๆไอ้เวรตะไล ชั่วคราว
….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *