เรื่องสั้น หลายตอนจบ “ไม่โดนเองไม่รู้สึก”

เรื่องสั้น หลายตอนจบ “ไม่โดนเองไม่รู้สึก”

มีนา จัน เล่าว่าเมื่อไม่นานมานี้ เขาได้พบกับสุภาพสตรีท่านหนึ่งในหลายๆท่านที่เป็นพนักงานของมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ และโดนนางแต้ม หรือ รักษาการอธิการบดี(เถื่อน) และพวกพ้องกลั่นแกล้ง บีบคลั้น และได้รับความเดือดร้อนอย่างแสนสาหัส จนจำเป็นต้องกัดฟันลุกขึ้นต่อสู้กับความไม่เป็นธรรมที่เลวร้ายนั้น ผมถามเธอว่า “ไม่กลัวเขารึ” คำตอบที่เธอแทบไม่ต้องคิดเลยว่า “ไม่มีอะไรจะน่ากลัวไปกว่านี้อีกแล้ว”

 

ผมสัมผัสได้ในทันทีว่า นี่คือคำตอบที่ออกมาจากส่วนลึกของหัวใจที่เจ็บปวด ท้อแท้ สิ้นหวัง ของผู้หญิงเล็กๆคนหนึ่งที่สุดทนกับความชั่วร้ายผิดมนุษย์มนาของนางแต้มและพวกพ้องที่ร่วมกันรุมทำร้ายเธอ เพราะตามธรรมชาติของมนุษย์ ถ้าไม่เหนือบ่าฝ่าแรงจริงๆ ก็จะหลีกเลี่ยง นี่แสดงว่าเลวร้ายสุดๆจริงๆ

 

ผมรู้สึกหดหู่กับพฤติกรรมของผู้บริหารที่ขาดคุณธรรมจริยธรรมและกล้าหาญชาญชัยทำสิ่งต่างๆที่ฝ่าผืนกฏระเบียบของทางราชการโดยที่ไม่มีใครใส่ใจที่จะเข้ามาเยี่ยวยา มันช่างตรงกับความจริงแท้ที่ว่า “ไม่โดนเองไม่รู้สึก” ดังนั้นอย่าไปสนใจพวกมันเลย วิธีเดียวที่ทำได้ คือ อย่าได้ไปหวังพึ่งใคร ตามพุทธสุภาษิตที่ว่า อัตตา หิ อัตตโน นาโถ ตนเป็นที่พึงแห่งตน เป็นดีที่สุด

……….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *