เรื่องสั้น หลายตอนจบ (หมอยา)

 

18

มีนา จัน ได้ขออภัยมาว่า คราวที่แล้วเขาอาจจะพูดเกินจริงไปนิดหนึ่ง ที่ว่าอย่าไปหวังพึ่งใคร เพราะความจริงแล้วมนุษย์เป็นสัตว์สังคม อยู่คนเดียวไม่ได้ อยู่กันเป็นหมู่ ฉะนั้นจึงต้องพึ่งพาอาศัยกันหรือมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งทำร้ายกันเป็นปกติ ที่แน่นอนและปรากฏอยู่เสมอๆก็คือ ผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่าจะข่มเหงรังแกหรือเอาเปรียบผู้ที่อ่อนด้อยกว่า แต่นั่นแหละ ธรรมชาติได้จัดความสมดุลไว้เรียบร้อยแล้ว กล่าวคือ “เมื่อมีคนเกลียดเราก็จะมีคนรักเรา มีคนทำร้ายเราก็จะมีคนช่วยเรา” เรื่องนี้มั่นใจได้เลย “คนดีนั้นมีทั้งเทวดาและผีคลุ้มครอง ครับผม

มีนา จัน รายงานต่อว่า ช่วงนี้พนักงานมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ประเทศสารขัณฑ์ ทั้งสาย ก. สาย ข.และสาย ค. ค่อยหายใจคล่องขึ้น สังเกตได้จากหน้าตาของนักต่อสู้แต่ละคนสดชื่นแจ่มใส มีเรื่องเม้าท์กันสนุกสนานจนดึกดื่นในไลน์กลุ่ม ซึ่งผิดกับก่อนหน้านี้ ที่หน้าตาหมองคล้ำ เนื่องจากวิตกกังวล และ เครียด กับนางวายร้อยที่คอยหาทางจะเล่นงานอยู่ตลอดเวลา แต่ปัจจุบันความวิตกกังวลและความเครียดได้ถูกถ่ายโอนไปให้นางแต้มจนหมดสิ้นแล้ว ดังนั้น จึงปรากฏว่าใบหน้านางแต้มที่แต่ก่อนก็คร่ำเครียดอยู่แล้วยิ่งหมองคล้ำดำมืดขึ้นไปอีก เหมือนคนอมโรค มีเส้นเลือดโผล่โปนขึ้นมาจนน่าเกลียดน่ากลัวว่าจะระเบิดออกมาไม่เวลาใดก็เวลาหนึ่ง เนื่องจากนางวิตกกังวลกับการต่อต้านอย่างแข็งขันจริงจังของพนักงานฯ และมีคดีอยู่ในหลายศาลมากมายก่ายกอง ความเครียดจึงพลั่งพลูเข้ามาเป็นชุด ทำให้นางกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ความดันสูง แรดไปแรดมาเหมือนหมาบ้า มีอาการที่น่าเป็นห่วงเอามากๆ

ทำให้อดคิดถึงหมอยา Hally Ho ที่สวายจีก ซึ่งกำลังประชาสัมพันธ์สรรคุณยาดีของท่านอย่างเอกเกริก โปรดช่วยจัดยาให้นางสักชุดสองชุดนะเถอะครับ คิดว่าเอาบุญนะ ท่าน Hoแต่อย่าจัดยาผิดหรือให้ยาแรงเกินไปให้ล่ะ เดี๋ยวนางเกิดชัดดิ้นชักงอเป็นอะไรไป เราจะหมดสนุก

….

แรด (ภาษาปาก) : จัดจ้าน, ดัดจริต, แก่แดด, ไวไฟ, มักใช้เป็นคำด่า.