เรื่องสั้น สารขัณฑ์ (ต้องบ้าแน่ๆ)

2

เมื่อวันก่อนนี้ (วันที่ 28 มกราคม 2563 เวลา 10.00 น) ได้เกิดเหตุการณ์ตามที่คาดหมายกันไว้ก่อนแล้ว เมื่อศาลอาญาทุจริต รับคำฟ้องหญิงผู้กล้าแห่งปี เป็นโจทย์ และนางแต้ม รักษาการอธิการบดี ม.สารขัณฑ์ เป็นจำเลย ในข้อหาเป็นเจ้าพนักงานของรัฐประพฤติมิชอบ ทำให้ผู้อื่นได้รับความเสียหาย มั่นหมายความว่าประตูนรกได้เปิดแล้ว เปิดอ้าซ่า ต้อนรับนางแต้มอย่างสมเกียรติตรงตามที่นางต้องการ

ฉะนั้น ตั้งแต่นี้ต่อไป นางแต้มเท่ากับตกนรกทั้งเป็น ไม่ว่าจะต้องติดคุกหรือไม่ก็ตาม เพราะจะมีอะไรเลวร้ายไปกว่าเป็นจำเลยในคดีอาญาอีกแล้ว และโอกาศเข้าไปอยู่ในเรือนจำสูงมาก อนิจา คิดแล้วก็น่าสงสารจริงๆ

สำหรับนางแต้ม ช่วงนี้เป็นช่วงที่ว้าวุ่นใจที่สุดทั้งตัวเองและและครอบครัว ตัวนางเองจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่เวลาไปไหน นางจะทำหน้าชื่นตาบานเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไร

ถามว่าทำไมผมรู้ล่ะ ก็ผมเคยโดนคดีอาญามาแล้ว แต่เนื่องจากผมไม่มีเจตนากระทำความผิด ผมเลยลอดมาได้ แต่ของนางแต้ม นางมีเจตนา 100 เปอร์เซนต์ นางหนาวแน่ๆครับ เชื่อผมเถอะ

จากความว้าวุ่นใจในช่วงที่ผมมีคดีอาญา เพราะผมกลัว ดังนั้น ผมจะทำทุกอย่าง เช่น ปล่อยนกปล่อยปลา อาบน้ำมนต์ทุกวัดที่ไป ทำสังฆทานทุกวัดที่ไป บริจาคโรงศพและผ้าห่อศพ บนบานศาลกล่าวทุกแห่งที่คิดว่าผมอาจได้ล่วงเกินท่าน ช่วงนั้นผมจึงเกือบเป็นบ้า ฉะนั้น ตอนนี้ท่านคอยสังเกตนะว่า นางจะวุ่นวายใจขนาดไหน และนางก็จะเป็นเหมือนผม คือว้าวุ่นใจมาก

หน้าชื่นอกตรม และในที่สุด “นางอาจจะเป็นบ้าก็ได้” ใครจะไปรู้

…..