เรื่องสั้น ร่วมสมัย (ค่าตอบแทน)

เรื่องสั้น ร่วมสมัย (ค่าตอบแทน)
11
เมื่อนางแต้มถามถึงค่าตอบแทน ท่านนายพลบะเซอโบ ยิ้มที่มุมปาก และตอบว่า “เป็นคำถามที่ดีมาก ตรงไปตรงมา ตามหลักการที่ว่า “เมื่อทำก็ต้องได้” ค่าตอบแทนของเธอคือ เธอจะได้รับค่าตอบแทนเป็น เงินเดือน 30,000 และจะขึ้นให้ทุกปีอีกปีละ 10,000 พร้อมกับเงินประจำตำแหน่งอีก 10,000 นอกจากนั้นยังได้เงินปันผลในธุรกิจของเราอีก 1 เปอร์เซนต์ของรายได้ที่ไม่ต่ำกว่าปีละ 200,000,000 เราคิดว่าเธอคงพอใจกับตำแหน่งที่ถาวรและมีรายได้งาม ซึ่งมากกว่าตำแหน่งเดิมของเธอหลายสิบเท่า อีกทั้งไม่ต้องเสียเวลาทะเลาะกับลูกน้องอีกด้วย”
นางแต้มถามว่า “เงินที่จ่ายน่ะเป็นเงินสกุลอะไรและจ่ายอย่างไร”
จ่ายเป็นเงิน USD ดอลล่าสหรัฐ และจ่ายเป็นเงินสดด้วย จะรับเองเป็นเงินสดทั้งหมดก็ได้ จะแบ่งเข้าบัญชี State bank of Sarakan หรือแบงค์ในสวิสฯ และสามารถใช้ชื่อร่วมได้ เรารับรองว่าเงินพวกนี้จะไม่มีปัญหาอะไร มีที่มาที่ไปชัดเจน สามารถตรวจสอบได้ เราเห็นว่ารายได้ขนาดนี้ เธอจะอยู่ได้อย่างสบาย นอกนั้นยังมีสวัสดิการเพียบ และสวัสดิการนี้ก็ไม่ได้หักจากเงินเดือนด้วย เธอจะมีบ้านพักอย่างดี และออฟฟิศเป็นสัดส่วน มีทหารรับใช้ และมีแม่บ้านประจำ ที่สำคัญเธอสามารถนำพวกพ้องของเธอมาร่วมทำงานที่นี่ได้อีกด้วย ถ้าเขาต้องการ…อีกอย่างหนึ่งที่น่าจะสำคัญมาก เพราะเธอมีคดีอยู่ในโรงในศาลเยอะ เมื่อเธออยู่ที่นี่ ทุกอย่างก็จบ”
นางแต้มผงกศีรษะแสดงว่าเห็นด้วย บวกลบคูณหารอัตราแลกเปลี่ยนแล้ว หัวใจพองโต และคิดในใจว่า “ทำไมไม่ลักพาตัวฉันมาตั้งแต่ก่อนโน้นนะ จะได้ไม่ต้องไปแย่งสอน ป.เอก ป. โท ลูกน้อง ให้วุ่นวาย”
“หมดคำถามหรือยัง ท่านนายพลหอม” ร้องถาม
“ขออีกสัก 2-3 คำถาม ค่ะ” นางแต้มเริ่มมีน้ำเสียงอ่อนน้อมถ่อมตนขึ้นเล็กน้อย และเริ่มพูดมีหางเสียง
“เอ้า ว่ามา”
“เมื่อฉันมาอยู่ที่นี่แล้วแม่ฉันจะอยู่อย่างไรล่ะคะ”
“ก็รับมาอยู่ที่นี่ได้เลย ทั้งแม่ แจ๊ดแจ๋ และทั้งครอบครัวนั่นแหละ”
“ฉันจะต้องอยู่ที่นี่ตลอด ไปไหนไม่ได้เลย เหมือนอยู่ในค่ายกักกัน ใช่ไหมคะ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” นายพลบะเซอโบ หัวเราะชอบใจ
…..
รออ่านต่อ ครับผม

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *