จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ช่วยกันบ่นครับ)

วันจันทร์ทีที่ 29  มีนาคม   2564

จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (ช่วยกันบ่นครับ)

29

ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล ทักมาว่า “ผู้เขียนบ่นอะไรแต่เช้า” ขอตอบว่า “ก็เขียนบ่นไปเรื่อยๆทุกเช้านั่นแหละ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว จนใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้จริงๆ ไม่เคยคิดว่าที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์จะมีแบบนี้ด้วย จะอะไรกันนักกันหนา  กะจะยึดมหาวิทยาลัยเป็นของครอบครัวเหมือนหลายๆแห่งที่ทำกันเลยรึ  อัตราใหม่ก็เลือกเฉพาะญาติพี่น้อง  ร้านค้าตามอาคารต่างๆผู้ที่ประมูลได้ก็มีแต่พวกญาติพี่น้อง ขายบิลก็มีแต่พวกญาติพี่น้อง อุตสาห์ตั้งโรงพิมพ์ แต่ก็จ้างร้านของญาติพี่น้องพิพม์ป้าย   คณะบดีต่างๆก็มีแต่พวกตนเองและญาติพี่น้อง เรียกว่า “ครอบครัวต้องมาก่อน” แล้วอย่างนี้จะไม่ให้บ่นได้อย่างไรล่ะ

ยิ่งตอนนี้กำลังมีการสมัครเลือกประธานสภาคณาจารย์และกรรมการสภาคณาจารย์ ที่บ่นมาข้างต้นนั้น ยิ่งดูยิ่งชัดเจนยิ่งขึ้น มาฟัง ผศ.ดร. ชลิดา ภัทรศรีจิรากุล บ่นบ้างดีกว่า… 

“ได้ข่าวว่า มีการเลือกตั้ง ใน ม.สารขัณฑ์ แข่งกับเลือกตั้งเทศบาล   แต่กำหนดคุณสมบัติผู้สมัครเพื่อสกัดดาวรุ่ง ใจคอ จะไม่วางมือเลยเหรอ  ไม่ให้โอกาสคนอื่นได้ผุดเกิดบ้าง พวกยอมเป็นลิ่วล้อแบบถวายหัวนี่ สงสัยจัง  ว่าไม่มีเกียรติ ศักดิ์ศรีเลยเหรอ  หรือ ตำแหน่ง ผลประโยชน์พาไป จนเงยหน้าไม่เป็นแล้ว  แปลกดี คนสมัยนี้  สงสัยเราคงเป็นคนโบราณตกขอบแล้ว  ศักดิ์ศรีเยอะ หน้าตา ชื่อเสียง ค้ำคอ จะทำอะไรที่ไม่เหมาะสม   ก็รู้สึกว่าทำไม่ได้กลัวเขาก่นด่า และสาปแช่งลูกหลาน บังเอิญ มีลูกหลาน  ที่ต้องรักษาคุณงามความดี จนสุดท้ายของชีวิต เลยคิดก่อนทำเสมอ

และอยากเป็นคนดีของสังคมด้วยแหละ”

“ผมก็อยากเป็นคนดีของสังคมด้วยเหมือนกัน เลยบ่นมาทุกเช้า ครับผม”

“ช่วยกันบ่นหน่อยครับ  เพื่อมหาวิทยาลัยของเรา”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *