จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (นางไม่มีลูก)

วันอาทิตย์ที่ 28  มีนาคม   2564

จิปาถะ เรื่องสั้น โจรปล้นเงินเดือน (นางไม่มีลูก)

28

“ปรากฏว่าฉันพลาดไปถนัดใจ” คม หักศอก บ่นกับมีนา จัน

“พลาดเรื่องอะไรล่ะ” มีนา จัน ถาม

“ก็เรื่องที่จะเตือนนางแต้ม,นายกสภา,กรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ และพวกลิ่วล้อหรือหมานายทั้งหลายที่กำลังหลงทางพากันละเมิดกฏหมายบ้านเมือง โดยหารู้ไม่ว่า สิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่นั้น จะพากันเข้าคุกเข้าตะรางได้  ซึ่งจะเป็นผลให้พ่อ-แม่ของพวกเขาหัวใจสลาย”

“ก็ดีแล้วนี่ เตือนเขาอย่างนั้น”

“ดีกะผีอะไรล่ะ ฉันจึงบอกว่าฉันพลาดไป”

“พลาดตรงไหน ลองว่ามาซิ”

“ในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องคนไทยทิ้งแผ่นดิน(ไม่อ้างนะ ขี้เกียนหาหนังสือ) ซึ่งเป็นเรื่องการรบระหว่างคนไทยและคนจีน  มีอยู่ตอนหนึ่งที่จะต้องถอยทัพ มีการแลกเปลี่ยนตัวประกันฝ่ายละ 50 คน   แม่ทัพฝ่ายไทยเลือกเอาคนแก่ 50 คน ส่วนแม่ทัพจีนเลือกเอา เด็ก 50 คน”

“ทำไมแม่ทัพไทยจึงเลือกคนแก่ละ เอามาทำไม เดี๋ยวก็ตาย?”

“ก็เพราะเขารู้ว่า คนจีนนั้นรักบรรพบุรุษ เดี๋ยวพวกเขาก็จะมาเอาพ่อแม่ของพวกเขากลับไปเอง

ส่วนแม่ทัพจีนรู้ว่า คนไทยนั้นรักลูกมาก  เดี๋ยวก็จะมาเอาลูกของพวกเขากลับไปเอง

ฉะนั้น การเตือนนางแต้มก็ดี นายกสภาฯก็ดี กรรมการสภาฯก็ดี หรือพวกหมานายหรือทาสรับใช้ก็ดี จะต้องเตือนว่า “อย่าทำให้ลูกเสียใจนะ” จึงจะได้ผล”

“อาจจะเป็นไปได้ แต่สำหรับนางแต้ม คงไม่มีทาง เพราะนางไม่มีลูก 555”

….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *