วันพุธที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2566
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (ความรักชนะทุกสิ่ง)
15
มีนา จัน บอกว่า “ดูหนังฝรั่งเรื่อง Glory ชื่อ ภาษาไทย “เกียรติภูมิชาติทหาร” มีคำคมที่น่าสนใจ “ชายผู้รู้เชื่อว่า ความเกลียดชังพ่ายแพ้ไปได้ โดยการเยียวยาด้วยหัวใจและความรัก ย่อมชนะทุกสิ่ง” แกว่าเป็นไปได้ไหม?”
“อ๋อ! เป็นไปได้อยู่แล้ว แต่ในบางกรณี เช่น กรณีนางแต้ม หรืออีลากไส้ นี้ คงเป็นไปไม่ได้ เพราะนางได้สร้างความเจ็บปวดให้กับผู้คนเป็นจำนวนมากที่พัฒนาไปสู่ความเกลียดชังแบบเข้ากระดูกดำ จนเหยื่อบางคนถึงกับสบถว่า “ใครจะติดคุก ใครจะมาเคลียร์กับใคร ไม่เกี่ยว….ไม่มีเคลียร์ “คุก” เท่านั้น…ที่จัดให้..รอเวลา”… หรืออีกรายหนึ่ง “ขอให้มันหลังหัก มันจะได้รู้สึกบ้าง” ฉะนั้น ฉันคิดว่า กรณีอีลากไส้ มันไม่น่าจะเป็นไปได้”
“ที่นี้สมมุติว่าแกเป็นนางแต้ม แกจะทำให้ความเกลี่ยดชังพ่ายแพ้ไปได้ไหม?
“หยุด หยุด มีนา จัน” เสียงคม หักศอกขัดขึ้น “แกอย่าเที่ยวมาสมมุติส่งเดช คนอย่างฉันไม่เลวทรามต่ำช้า ถึงขนาดอีลากไส้หรอก เป็นไปไม่ได้”
“เอาน่า ถ้าแกเป็นนางแต้ม แกจะทำอย่างไร ให้ความเกลียดชังของผู้คนที่นั่นเบาบางลง”
“ก็ทำอย่างคำคม จากภาพยนต์ที่แกว่ามานั่นแหละ คือ เยียวยาด้วยหัวใจ ที่เปิดกว้าง และความรักความเมตตาอย่างแท้จริง เริ่มต้นด้วย ออกคำสั่งให้พนักงานมหาวิทยาลัยทั้งสายผู้สอนและสายสนับสนุนการการสอนให้ได้รับเงินตามมติคณะรัฐมนตรี โดยให้มีผลย้อนหลังอย่างน้อย 6 เดือนหรือ 1 ปี ซึ่งไม่อยากอะไร เพราะที่อื่นเขาก็ทำอย่างนั้น
2 ยกเลิกคำสั่งที่ผิดพลาดที่ไม่เป็นธรรมทั้งหมด เช่ย คำสั่งปลด หญิงกล้า โดยให้กลับเข้ารับราชการเหมือนเดิม และชดใช้ค่าเสียหายตามสิทธิ์ที่พึงได้ รวมทั้งคำสั่งตัดเงินเดือน หรือลดขั้นเงินเดือนทุกคำสั่ง ทั้งหมด รวมทั้งกรณีที่เพิ่มเงินเดือนให้อย่างไม่เป็นธรรม ตามสิทธิ์ที่พึงได้
3 ปรับระเบียบและข้อบังคับต่างๆที่เกี่ยวกับผลประโยชน์ของพนักงานอย่างเป็นรูปธรรม โดยเฉพาะกองทุนสวัสดิการพนักงานให้ได้ประโยชน์สูงสุด เพื่อสร้างความมั่นใจในการทำงานและผลตอบแทนหลังเกษียณที่ดีพอสมควร ทำแค่นี้ อย่างน้อยความเกลียดชั่งก็ลดไปครึ่งหนึ่งแล้ว และฉันเชื่อว่า “การเยียวยาด้วยหัวใจที่บริสุทธ์ กับความรักความเมตตานั้น ย่อมชนะทุกสิ่ง”
“ที่สำคัญ อีลากไส้ทำไม่ได เพราะมันบ้า แต่ไม่บ้าจริง ถ้าบ้าจริงต้องทำได้”
….