เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์ (บาปกำเนิด)

เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม.สารขัณฑ์  (บาปกำเนิด)

5

นี่ คม  หักศอก วันนี้ฉันขอสารภาพ  เพราะฉันเหลือเวลาอีกไม่นานนัก ราวๆกลางเดือนมิถุนายน ที่จะถึงนี่แหละ  ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะจบลงแล้ว  ฉันอาจจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก ทุกคนคงรู้แล้วละว่าฉันจะไปอยู่ไหน  และไม่นานทุกคนก็จะลืมฉันไปเอง เพราะฉันไม่มีความสำคัญต่อชีวิตพวกเขาอีกต่อไป ไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้อีกแล้ว

แต่ถ้าฉันได้กลับมาที่นี่อีก แต่คงไม่ได้เป็นอธิการบดีหรือรักษากงรักษาการอะไรอีกแล้วละ  นอกจากกลับมารักษาตัวเอง จากบาดแผลที่ได้สร้างไว้  ก็คงต้องใช้ผลกรรมที่ได้ทำร้ายพวกเขาให้สาสมต่อไป

อยากไรก็ตาม  ฉันก็คงไม่ได้เลวร้ายไปเสียทั้งหมด  สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นความผิดพลาด มันเกิดจากปีศาจร้ายที่แอบแฝงอยู่ในจิตวิญญาณฉัน  มันยั่วยุฉันให้ทำ  เหมือนเสพสิ่งเสพติด เมื่อเสพแล้วก็มีความสุข ลืมและทำทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างสบายและมีความสุข  ฉะนั้นคงต้องขออภัยกับคนที่ถูกฉันทำร้าย  พวกท่านถูกใช้ให้บำบัดความใคร่ของฉัน มันช่วยไม่ได้จริงๆ  มันเป็นบาปกำเนิดของกันและกัน หรือทั้งของเธอและฉัน มันมาบรรจบกันพอดี  เหมือนกับรถ 2 คัน ที่จะต้องวิ่งมาชนกัน

และนี่คือสิ่งที่ฉันบอกว่า ฉันยังมีส่วนดีอยู่บ้าง  อย่างน้อยก็ได้ช่วยไถ่ถอนบาปกำเนิดให้ เพื่อต่อไปจะได้มีความสุขสมบูรณ์ต่อไป

ฉันอยากจะใช้คำสอนในพระพุทธศาสนา เรื่อง ที่เธอเคยเอามาสอนฉันนั่นแหละ  “อิทัปปัจจยตา ซึ่งเป็นกฎธรรมชาติ ความหมายก็ คือ  “เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี”

หมายความว่า เมื่อสิ่งนี้มีแล้ว สิ่งนี้มันต้องมี เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นแล้ว สิ่งนี้จะต้องเกิดขึ้น “พุทธทาส”

ฉะนั้น ไม่ว่าฉันจะทำดีหรือร้ายกับพวกท่าน  ฉันก็จะมีส่วนที่ทำให้พวกท่านเป็นเช่นนั้น

หมายความว่า เป็นเพราะฉัน  ท่านจึงเป็นเช่นนี้

“ถ้าไม่มีฉัน หญิงผู้กล้าจะเกิดขึ้นได้อย่างไร”

เธอเห็นประโยชน์ที่ได้จากฉันหรือยังล่ะ คม  หักศอก มันเป็นคุณูปการ ฉันขอขอบคุณเธอนะที่ช่วยเตือนฉันมาตลอด แต่อย่างว่าหละ “มันต้องเป็นเช่นนั้น” ฉันไปก่อนนะ แล้วค่อยพบกันใหม่

จบตอน

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *