เรื่องสั้น เหตุเกิดที่ ม. สารขัณฑ์ (ยกครัว)
24
มีนา จัน บอกว่า “ตามกำหนดการประชุมของสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ประจำปี 2563 นั้น จะประชุมกันในวันที่ 31 สิงหาคม 2563 ที่จะถึงนี้ และมีวาระสำคัญต่อเนื่องมาจากการประชุมครั้งที่แล้ว คือ เรื่องการพิจารณาข้อเรียกร้องของคณาจารย์ให้รักษาการอธิการบดีหยุดปฏิบัติหน้าที่ ซึ่งถือเป็นประเด็นร้อนที่ประชาคมมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ให้ความสนใจเป็นอย่างยิ่ง ประเด็นร้อนที่ว่าคือ “หยุด” หรือ “ไม่หยุด” และไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร จะถูกบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์”
เรื่องนี้ ผู้สันทัดกรณี ให้ทัศนะว่า “เรื่องการประชุมสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ในวาระ ที่จะให้นางแต.. หยุดการปฏิบัติหน้าที่หรือไม่นั้นประชาคมในมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์พอจะเดาผลการลงมติได้ถูกต้องว่า คะแนนเสียงให้นางแต..ปฏิบัติหน้าที่รักษาการอธิการบดีต่อไป โดยมีความเห็นว่านางแต..รักษาการอธิการบดีมาโดยชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่วันที่ 16 กันยายน 2560 เป็นต้นมา ด้วยคะแนนเสียง 18 เสียงต่อ 5 เสียง สรุปว่าเสียงข้างมาก ให้ยกคำร้องของผู้ที่ร้องเรียนเข้ามาในสภามหาวิทยาลัย
แต่ก่อนจะถึง วันที่สภามหาลัยฯ จะประชุมเพื่อลงมติกันนั้น ขอฝากข้อคิดให้กรรมการสภามหาลัยฯได้พิจารณา 2 ประเด็นคือ
1. คำสั่งสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ที่ 05/2562 ลงวันที่ 29 เมษายน 2562 คำสั่งนี้ออกมา เพื่อแสดงให้เห็น ตั้งแต่วันที่ 16 กันยายน 2560 เป็นต้นมา นางแต ..เป็นรักษาการอธิการบดีที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายใช่หรือไม่?
2 คำสั่งสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ที่ 04/2563 ลงวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2563 คำสั่งนี้ออกมาเพื่อแสดงให้เห็นว่าตั้งแต่วันที่ 16 กันยายน 2560 นางแต .เป็นรักษาการ อธิการบดีที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายใช่หรือไม่?
เมื่อได้พิจารณาทั้ง 2 ประเด็นแล้ว ท่านกรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ผู้มีเกียรติทั้งหลาย ท่านน่าจะมีคำตอบในใจแล้วว่า ท่านควรจะ เลือกมีคดีอาญาเพิ่ม หรือควรจะ หยุดคดีอาญา กันได้แล้ว เว้นแต่ว่าท่านคิดว่าผลประโยชน์ที่ท่านได้รับจากนางแต..มันคุ้มค่ากับการที่จะติดคุกเพิ่มอีกหลายคดีก็เป็นเรื่องที่น่าเสียใจสำหรับครอบครัวและลูกหลาน ที่ไม่สามารถที่จะสู้หน้ากับเพื่อนๆได้เพราะมีบุพการี ที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่า เกียรติยศชื่อเสียงของลูกหลาน”
สุดท้าย มีนา จัน สรุปว่า ระหว่างนางแต้ม รักษาการอธิการบดีมหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ กับเกียรติยศของตนเองครอบครัวและลูกหลาน กรรมการสภาจะเลือกใคร?
คม หักศอก โพงออกมาว่า “ไม่รู้รึ พวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน”
…