วันพฤหัสบดีที่ 14 มกราคม 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น โจรขโมยเงินเดือน (ติดคุกแหงแก๋)
14
จิปาถะ เรื่องสั้นเมื่อวานนี้ ผมได้ระบุว่า นางแต้ม หรือรักษาการอธิการบดีที่ไม่ชอบด้วยกฏหมาย มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ กระทำความผิดตามกฏหมาย มาตรา 145 คือ “ผู้ใดแสดงตนเป็นเจ้าพนักงาน และกระทำการเป็นเจ้าพนักงาน โดยตนเองมิได้เป็นเจ้าพนักงานที่มีอำนาจกระทำการนั้น” และได้ระบุว่า “แบบนี้รอดคุกได้ให้มันรู้ไป”
มีเสียงบอกว่า “ไม่ติดหรอก” เพราะกฏหมายระวางโทษไว้เพียงจำคุกไม่เกิน 1 ปี เท่านั้น ถ้านางแต้มรับสารภาพก็ลดได้กึ่งหนึ่ง อีกทั้งนางแต้มเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ อาจอ้างว่าได้กระทำคุณงามความดีไว้มาก เช่น บริหารงานจนมหาวิทยาลัยฯมีชื่อเสียง ได้รับรางวัลเป็นจำนวนมาก อาจแค่รอลงอาญาเท่านั้น และจะทำให้คนที่บอกว่า เสียงไอดัง คุก คุก คุก หน้าแหกไปเอง”
ผมบอกว่า “ก็อาจเป็นเช่นนั้นได้ แต่นางแต้มมีคดีที่อยู่ในศาลเยอะมาก และคดีที่นางพยายามไกล่เกลี่ยเพราะตอนนั้นหื่นมาก ดันไปฟ้องเขาก็ตั้ง 2 คดี คือ คดีที่หนึ่ง ฟ้องหมิ่นประมาทพนักงานมหาวิทยาลัยฯ 9 คนฐานเขียนป้ายแสดงความเห็นว่าไม่ต้องการอธิการบดีที่ไม่มีธรรมาภิบาล ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ควรฟ้อง เพราะศาลฯสืบพยานแค่ 2-3 ปาก เท่านั้น ก็จบ เพราะนางไม่มีธรรมาภิบาลเลย ส่วนคดีที่สอง ที่พนักงานมหาวิทยาลัยฯ ทำหนังสือถึงสภามหาวิทยาลัยฯให้ดำเนินการให้นางแต้มหยุดปฏิบัติหน้าที่ คดีนี้ก็ไม่ควรฟ้อง เพราะเป็นหน้าที่ของพนักงานมหาวิทยาลัยฯที่จะต้องตรวจสอบอยู่แล้วว่า นางแต้มเป็นรักษาการอธิการบดีของเขาจริงหรือเปล่า?
สรุปว่าทั้งสองคตดี พนักงานมหาวิทยาลัยฯทั้ง 16 คน แสดงความคิดเห็นโดยสุจริต เพื่อประโยชน์ของส่วนรวม ศาลอาจยกฟ้อง และเมื่อศาลยกฟ้อง นางแต้มก็จะโดนฟ้องกลับ ด้วยข้อหาตาม
“มาตรา 172 ผู้ใดแจ้งข้อความอันเป็นเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญาแก่พนักงานอัยการ ผู้ว่าคดี พนักงานสอบสวนหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดีอาญา ซึ่งอาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินสี่หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
และมาตรา 175 ผู้ใดเอาความอันเป็นเท็จฟ้องผู้อื่นต่อศาลว่ากระทำ ความผิดอาญา หรือว่ากระทำความผิดอาญาแรงกว่าที่เป็นจริง ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี และปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท”
ฮ่า ฮ่า ฮ่า! นอกจากนั้นนางแต้มยังถูกฟ้องตาม มาตรา 157 คือ
ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่อีกด้วย คดี 157 นี้ รู้สึกจะติดทั้งยวง คือทั้งนางแต้มและกรรมการสภามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ทั้งชุด”
“เห็นไหมล่ะ ไม่รอดหร๊อก เชื่อผมเต๊อะ ติดคุกแหงแก๋”
…