วันจันทร์ที่  13  มีนาคม พ.ศ. 2566

จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่สารขัณฑ์ (คนชั่วผีรุม)

13

เมื่อวานนี้ ผมเขียนเรื่องการตกเป็นผู้ต้องหา แต่ผมลืมประเด็นสำคัญไป คือ เรื่องวันเวลา ซึ่งสำคัญมาก เพราะเมื่อท่านไปพบเจ้าหน้าที่ตำรวจตามหมายเรียก ทันที่ที่ท่านแจ้งกับร้อยเวรว่าท่านมาตามหมาย ก็เท่ากับท่านมามอบตัว และตกเป็นผู้ต้องหาแล้วตั้งแต่เวลานั้น  ท่านจะถูกสอบสวนและถูกควบคุมตัวโดยทันที อิสระภาพของท่านหมดไปแล้วในตอนนั้น ไปไหนไม่ได้ จากนั้นท่านก็จะต้องทำเรื่องขอประกันตัว ซึ่งต้องใช้ลักทรัพย์ และพิมพ์ลายนิ้วมือในฐานะผู้ต้องหา การประกันตัวนั้น พนักงานสอบสวนจะอนุญาตให้ประกันหรือไม่ให้ก็ได้ ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของเจ้าหน้าที่ แต่คดีเล็กน้อย ปกติก็จะให้ประกันตัวไป ที่สำคัญมาก ท่านต้องมีเพื่อนไปด้วยสักคนสองคนนะครับ จะได้ช่วยเดินเรื่องให้ท่าน

“แล้วเรื่องเวลาที่ว่าสำคัญ มันสำคัญอย่างไรล่ะ?” มีนา จัน ถาม

“สำคัญซิครับ  หมายเรียกของตำรวจนั้น อาจระบุวันหรือไม่ก็แล้วแต่ เวลาท่านจะไปพบตำรวจ เท่ากับท่านไปมอบตัว ท่านต้องไปแต่เช้ากินข้าวกินปลาให้เรียบร้อย  เพราะเมื่อพนักงานสอบสวนเสร็จจะได้รีบขอประกันตัวเลย ถ้าท่านไปตอนบ่ายท่านอาจจะประกันตัวไม่ทัน ก็จะถูกขังไว้ที่สถานีตำรวจนั่นเอง นอกจากจะต้องไปแต่เช้าแล้ว ท่านจะต้องเลือกวันให้ดีด้วย อย่าไปวันศุกร์เด็ดขาด เพราะถ้าประกันตัวไม่ทัน ก็ต้องรอถึงวันจันทร์ ยิ่งเป็นวันหยุดยาวยิ่งต้องระวังมาก นอนอยู่ในกรงที่สถานี่ตำรวจให้ยุงกัดเล่นหลายวันมันไม่สนุกเท่าไรนะครับผม

เรื่องนี้ผมมีประสบการณ์ ตอนที่ผมถูกจับที่อยุธยาเมื่อปี 40  กว่าเจ้าหน้าที่จะนำตัวผมไปมอบให้กับร้อยเวรที่ สภ.นั้น เป็นเวลาเลิกงานพอดี  และเนื่องจากตำรวจที่ไปจับผม เมตตาผม เห็นผมถูกกลั่นแกล้ง จึง รีบทำเรื่องประกันตัวให้  แต่ก็ฉุกละหุกน่าดู เพราะเจ้าหน้าที่พิมพ์ลายนิ้วมือเลิกงาน กลับบ้านไปแล้ว สืบได้ว่าไปวิ่งออกกำลังกาย  และตำรวจที่ไปจับผมอุตสาห์ไปตามตัวมาพิมพ์ลายนิ้วมือผมจนได้ ผมเลยโชคดีที่ไม่ต้องนอนตากยุงอยู่ในกรงที่โรงพัก

เรื่องทั้งหมดนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี เพราะมีเพื่อนดีคอยช่วยและมีเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายท่านให้ความเมตตา ช่วยจัดการเรื่องเอกสารจนสามารถประกันตัวออกมาได้ ต้องขอขอบคุณทุกท่านครับผม

สุดท้ายสิ่งที่ผมประทับใจที่ไม่มีวันลืมเลือนได้ในเหตุการณ์วันนั้น ก็คือ มีเจ้าหน้าที่ตำรวจนอกเครื่องแบบที่ไปจับผมนายหนึ่ง เห็นผมเหนื่อยมาก ได้ซื้อ เอม 100 ให้ผมดื่ม 1 ขวด และกระซิบว่า “อาจารย์ไม่ต้องกลัว คนดีผีคุ้ม” เสียดาย ตอนนั้น ผมมึนตึบมาก จึงไม่ทราบว่าตำรวจคนนั้นคือใคร” ก็ขอขอบคุณความดีงามของท่านไว้ ณโอกาสนี้ด้วยครับผม

….