จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (เดี๋ยวระเบิดตายห่า)

วันจันทร์ที่ 16  สิงหาคม  2564

จิปาถะ เรื่องสั้น อีเถื่อน (เดี๋ยวระเบิดตายห่า)

16

มีนา จัน ถาม ลูกศิษย์ที่เป็นอาจารย์อยู่ที่มหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ว่า “เธอรู้เรื่องโครงการ “U2T ไหม?”

“ผมไม่รู้เลยครับ ยูสองที หรือ ยูหนึ่งที ไม่เห็นมีใครพูดถึง อาจจะรู้กันเฉพาะกลุ่มมั้ง มันคือโครงการอะไรครับครู?”

“โครงการ “U2T” คือโครงการมหาวิทยาลัยสู่ตำบล สร้างรากแก้วให้ประเทศ  เป็นการช่วยเหลือลูกหลานชาวบ้าน 6 หมื่นคน ให้มีงานทำในภาวะวิกฤติโควิด-19 ขณะเดียวกัน จะสร้างคน 6 หมื่นคนด้วยทักษะใหม่ ให้เป็นคนที่จะมาพลิกโฉมประเทศไทย จาก 3 พันตำบล สู่อำเภอ สู่จังหวัดและทั่วทุกภูมิภาค” กล่าวกันว่า “เป็นการติดอาวุธทางปัญญาจากมหาวิทยาลัยสู่ตำบล สร้างรากแก้วประเทศ เป็นโครงการของกระทรวง อ.ออ.อ วอ.อ.ว.

ซึ่งเจ้ากระทรวงอธิบายว่า “การเข้าไปช่วยชุมชนครั้งนี้ “เราไม่ได้แค่จะสอนชาวบ้านให้รู้จักวิธีจับปลา แต่เราจะช่วยแนะนำสร้างแหล่งเลี้ยงปลา สอนวิธีเลี้ยงปลา และช่วยหาหนทางนำปลาไปทำกับข้าวกิน หรือเอาไปขายสร้างรายได้ให้ตัวเองและครอบครัว” เพราะโครงการนี้ รัฐบาลอนุมัติเงินกู้กว่า 10,000 ล้านบาทให้มา ซึ่งไม่ใช่เงินน้อย ที่สำคัญเงินกู้ คือ เงินที่เรายืมจากลูกหลานในอนาคตมาใช้ หมายความว่า เราต้องคืนเงินนี้และต้องใช้เงินนี้เพื่อสร้างอนาคตที่ดีให้กับพวกเขาให้คุ้มค่าที่เขาไว้ใจเรา ระยะเวลา 1 ปี คือ วันแห่งการเปลี่ยนแปลงชีวิตทั้งของผู้ได้รับการจ้างงาน 60,000 คน และชีวิตของคนใน 3,000 ตำบล และอีกความท้าทายคือต้องช่วยกันทำให้ประเทศของเราลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ และแก้ปัญหาสังคม โดยเราจะสามารถลดรายจ่ายและเพิ่มรายได้ในปีแรกที่เราหวังไว้ได้ถึง 42,190 ล้านบาท จากต้นทุนเงินกู้ 10,000 ล้านบาท สำคัญที่สุดคือให้คนรู้ว่าบัดนี้ เรานำมหาวิทยาลัยออกจากหอคอยงาช้างแล้ว”(ไทยรัฐฉบับพิมพ์ 9 ก.พ. 2564)

“แสดงว่ามหาวิทยาลัยสารขัณฑ์ ถูกนำออกจากหอคอยงาช้างกับเขาด้วย  แล้วได้งบมาเท่าไรครับครู”?

“เขาว่า 250 กว่าล้านมั้ง ดูเหมือนแจ๊ดแจ๋ จะดูแลโครงการนี้อยู่” “ถึงว่าอวบมาก”… “เธออย่าแซว”… “ครับครู”… “เท่าที่รู้ได้ดำเนินการต่อเนื่องมาหลายเดือนแล้ว ข่าวว่าบางโครงการก็ได้ผลดี มีประโยชน์ตามจุดมุ่งหมาย  แต่บางโครงการก็ไม่ได้เรื่อง ไม่ได้ทำตามที่เขียนไว้ และมีกลิ่นตุๆ อะไรทำนองนั้น แต่ฉันไม่รู้และไม่เชื่อหรอก ใครจะไปซ้ำเติม คนที่กำลังเดือดร้อน จากภาวะวิกฤติโควิด-19 อย่างนี้ได้…

แต่นั่นแหละ ครูก็อยากให้เธอช่วยสืบเสาะดูสักหน่อยว่า “เขาเล่นแร่แปรธาตุกัน ตามที่มีข่าวลือหรือไม่?” เพราะโครงการนี้ใช้เงินกู้   เป็นเงินที่ยืมจากลูกหลานในอนาคตมาใช้ ฉะนั้น ต้องดูว่าพวกนั้นใช้เงินของลูกหลานเราคุ้มค่าหรือเปล่า ยิ่งนักจิตวิทยา อยากเป็นนักเคมี ผสมโน่นผสมนี่ส่งเดช เดี๋ยวระเบิดตายห่า ช่วยดูให้ทีนะ”

“ได้ครับ ครู”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *