จิปาถะ

คนดีรังแกง่าย

เจอลูกศิษย์ที่เป็นสุภาพสตรี ปรารภว่า  “ชีวิตการรับราชการไม่ค่อยจะรุ่งเอาเสียเลย  มักจะถูกรังแกอยู่บ่อยๆ”

ผมตอบว่า “ดีแล้วละ  แสดงว่าเราเป็นคนดี”

“ครูทำไม่ว่าอย่างงั้นล่ะ” ลูกศิษย์ผมงง “เป็นคนดีได้อย่างไร”  ผมเลยต้องนำเรื่องขำขันประเทืองปัญญาของจีน จากหนังสือ เสี่ยวจ้าน(เรียกร้องให้หัวเราะ) แต่งโดยเจ้าหนันซิง สมัยราชวงศ์ หมิง (ค.ศ.1368-1644) มาเล่าให้ฟัง เรื่องมีอยู่ว่า

 

นานมาแล้ว ที่ปากทางเข้าหมู่บ้านแห่งหนึ่ง  มีศาลเจ้าหลังเล็กๆตั้งอยู่  ภายในประดิษฐานเทวรูปไม้แกะสลัก วันหนึ่งมีชายคนหนึ่ง  เป็นคนไม่เชื่อเรื่องผีสางเทวดาเดินผ่านมา

เจอร่องน้ำข้างศาลเจ้า ไม่สามารถข้ามไปได้  หาอะไรก็ไม่มี จึงยกเอาเทวรูปไม้มาทำเป็นสะพานเดินข้ามไป

ต่อมามีชายอีกคนหนึ่งเดินผ่านมาพบเข้า เห็นว่าเป็นการไม่เหมาะไม่ควร  จึงได้ยกเทวรูปนั้นกลับไปประดิษฐานไว้ ณ ที่เดิม ซึ่งทำให้เทพที่สิงสถิตอยู่ในเทวรูปไม้นั้นไม่พอใจ กล่าวหาว่าไม่ได้จุดธูปคารวะ  จึงบันดาลให้มีอาการปวดหัวอย่างแรง

เหล่าเทพบริวารต่างงุนงงสงสัยและได้ถามว่า  “ ท่านมหาเทพคนที่ยกท่านออกมาทำสะพานเดินข้ามไป ท่านกลับไม่ลงโทษ ส่วนคนที่ยกท่านกลับไปประดิษฐานไว้ตามเดิมกลับได้รับโทษ นี่มันหมายความว่าอย่างไร”  เทพที่สถิตอยู่ในเทวรูปหัวเราะพร้องกับตอบว่า “พวกแกไม่รู้อะไร  มีแต่คนดีเท่านั้นแหละที่จะรังแกได้”()

…..

หลูหวิ่นจง.ผู้คัดเลือก (ม.ป.ป.) ถาวร สิกขโกศล แปล.มังกรยิ้ม เรื่องขำขันประเทืองปัญญาของจีน.พิมพ์ครั้งที่ 3.กรุงเทพฯ นานมี.

พ. ศรีสมิต.(2546).นิทานก่อนนอนสอนใจคุณหนู.กรุงเทพ :ไพลิน.