เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น 25 (เล่นกอล์ฟ)

darkys

จิปาถะ
เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก ตอน เผาหุ่น 25 (เล่นกอล์ฟ)
67
เมื่อเย็นวันอาทิตย์ ผมออกจากบ้านถากถางขับรถมาเรื่อยๆ พอมาถึงบ้านเลย เพื่อนที่เคยทำงานอยู่กรมที่ดิน โทรมาบอกว่า วันพรุ่งนี้จะมี “เจ้า”ไปเล่นกอล์ฟด้วย
ผมตอบว่า “ได้ จะได้ครบก๊วนพอดี”
หลังจากผมวางสายโทรศัพท์ ผมเริ่มรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาทันที่ นี่ “เจ้า สายไหนนะ” จะมาเล่นกอล์ฟกับพวกเรา
คิดในใจว่า เล่นกับพวกเจ้าซึ่งเป็นบุคลชั้นสูงคงต้องระมัดระวังกิริยามารยาทกันสักหน่อยละ
การแต่งเนื้อแต่งตัวก็น่าจะพิถีพิถันขึ้น จะแต่งตามสบายอย่างทุกครั้งก็ดูจะไม่เหมาะ การพูดจาก็น่าจะต้องระวัง
เมื่อคิดได้ดังนี้ผมจึงโทรบอกสมาชิกในก๊วนว่า จะมี “เจ้า” มาเล่นด้วย แต่ไม่รู้สายไหน บอกเพื่อนไว้ก่อนจะได้ระมัดระวังเรื่องมารยาทสังคม
68
เมื่อถึงเวลา พวกเราได้มาพร้อมกันที่แท่นทีออฟหลุมหนึ่ง มีการทักทายปราศรัยแนะนำตัวกันเป็นที่เรียบร้อย และเริ่มลงมือเล่น ผมสังเกตดูก็เห็นว่า “เจ้า” ที่มากับเพื่อนผมนี้ดูท่าทางดี สะอาดสะอ้านสมกับที่เป็นเจ้า ยิ่งดูดีมากขึ้น เพราะทำตัวอย่างสบายไม่เจ้ายศเจ้าอย่าง เราเล่นกันไปตามอัธยาศัย แต่รู้สึกได้ว่าผมจะเกร็งนิดหน่อย เพราะกลัวว่าจะทำอะไรที่ไม่เหมาะสมกับมารยาทสังคม อย่างไงก็ต้องรักษามารยาทสังคมของยุคสมัยเราไว้ให้ได้
อีกประการหนึ่ง เจ้าที่มาก็อายุน้อยกว่าเราเยอะ ทำอะไรที่ไม่เหมาะสมอาจถูกตำหนิเอาได้ สรุปว่า วันนั้นผมเล่นกอล์ฟกับเจ้าไม่สนุกเลย
เมื่อเล่นกันครบ 18 หลุมแล้วเราขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าและรับประทานอาหารกันบนคลับเฮ้าส์ ผมนั่งใกล้กับเจ้า ทำให้รู้สึกค่อนข้างเกร็ง เมื่อใกล้เวลาจะกลับ ผมอดรนทนไม่ได้ กระซิบถามเจ้าว่า
“ท่านครับ ท่านเป็นเจ้าสายไหนครับ”
เจ้าหันหน้ามาทางผม ทำหน้างงๆนิดหน่อย ก่อนที่จะตอบว่า
“ผมไม่มีสายหรอก เพื่อนๆชอบเรียกผมว่าเจ้า เพราะ “ผมเป็นเจ้าพนักงานที่ดิน”
………..

Comments are closed.