เรื่องสั้น หัวใจเปื้อนชอล์ก (คุณชวด1)

garudas

จิปาถะ

เรื่องสั้น  หัวใจเปื้อนชอล์ก (คุณชวด1)

195

ตอนสายวันหนึ่ง ขณะที่นางแต้มนั่งซึมกะทืออยู่ในยุ้งข้าว พลันก็เหลือบไปเห็นหนูท้องขาวที่ทำท่าผลุดๆโผล่ๆอยู่ตรงซอกฝา  นางจึงเอ่ยขึ้นว่า “นั่นใครอยู่ตรงนั้น  พูดได้หรือเปล่า  ถ้าพูดได้ก็ตอบฉันมาว่า เธอเป็นใคร มาจากไหน”

มีเสียงเล็กๆแต่ชัดแจ๋วตอบมาว่า “ฉันชื่อ “ชวด” หรือหนู หนึ่งในนักษัตรประจำปีในปฏิทินสุริยะคติไทย และชาติอื่นๆในเอเชีย เช่น จีน เขมร เวียดนาม ฯลฯ..ฉันอยู่ใต้ถุนยุ้งข้าวนี่เอง”

“ทำไมเธอจึงพูดได้ล่ะ” นางแต้มขมวดคิ้ว แสดงอาการฉงน

“ฉันเคยเป็นมนุษย์ ฉันตายไปแล้ว แต่จิตวิญญาณฉันสิงอยู่ในร่างของหนู ฉันจึงพูดได้”

“ดีใจจังเลยที่เธอพูดได้  เราจะได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนทัศนะกันบ้าง”

“ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรสักเท่าไรหรอก ฉันเป็นเพียงหนูท้องขาวตัวหนึ่งเท่านั้นเอง”

“อย่าถ่อมตัวนักเลย หนูสำคัญนะ เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เหมือนกับมนุษย์นี่แหละ

เป็นสัตว์ฟันแทะ  ที่ฟันคู่หน้าแข็งแกร่งมาก” นางแต้มพยายามพูดเอาใจ

“เธอรู้เปล่า “เคลือบฟันของฟันแทะคู่หน้าของเธอมีความแข็งแกร่งเทียบค่าตาม Mohr scale เท่ากับ 5    เมื่อเปรียบเทียบกับความแข็งของตะกั่ว สังกะสี และเหล็กซึ่งมีค่าเท่ากับ 1.5, 2.5  และ 4.5 ตามลำดับ (Mohr scale  เป็นมาตรวัดความแข็งของแร่ธาตุโดยให้แร่ธาตุที่แข็งที่สุด คือ เพชร มีค่าเท่ากับ 10 และแร่ธาตุที่แข็งน้อยที่สุดคือ ผงทัลคัม มีค่าเท่ากับ 1)  ดังนั้นเธอจึงสามารถกัดแทะสายไฟ หรือถังพลาสติกได้อย่างสบาย”(เรื่องของหนู – กรมวิชาการเกษตร)

196

“ถึงฟันฉันจะแข็งแกร่ง ก็ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรกับใครอยู่ดี ”

“ถ้าใช้แทะเพื่อประโยชน์ ก็จะได้ประโยชน์” นางแต้มโน้มน้าว

“แต่ที่ฉันแทะนี่ ฉันไม่ได้คิดถึงประโยชน์ของใครหรอก นอกจากประโยชน์ของตัวฉันเอง คือเพื่อลับฟันแทะให้สั้นอยู่ในระดับที่ฉันจะหุบปากเคี้ยวอาหารได้สะดวก ไม่ให้ฟันคู่หน้าของฉันทั้งบนและล่างงอกยาวออกมาต่างหาก”

“ดีจัง เราเหมือนกันเปี๊ยบเลย”

“แฮ่ะ แฮ่ะ แฮ่ะ” หนูชวดรู้สึกขำ “เหมือนกันตรงไหนนะ”

“เหมือนกันตรงที่เราทั้งคู่จะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อตัวเอง  ฉะนั้น เราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้นะ” นางแต้มสรุป

“จะดีหรือ ฉันเป็นสัตว์สกปรก ที่เต็มไปด้วยเชื้อโรค เช่น 1)โรคเลปโตสไปโรซิส หรือ “ฉี่หนู” 2)โรคไข้กัดหนู 3)โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ  4)โรคไข้เลือดออกที่มีอาการทางไตร่วมด้วย  5) โรคไข้รากสาดใหญ่  แต่ละโรคน่ากลัวทั้งนั้นเลย”

นางแต้มมีอาการลังเลนิดหนึ่ง ก่อนที่จะตอบว่า “ฉันก็สกปรกพอๆกับเธอนั่นแหละ ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งนานแล้ว คงจะพอไปกันได้”

“ก็โอเค แต่อยู่ห่างๆกันหน่อยก็แล้วกัน ฉันกลัวเพราะเธอเป็นศัตรูสำคัญของหนูพอๆกับแมวและพังพอนนั่นแหละ

ที่ฉันตัดสินใจเป็นเพื่อนกับคนนี่ฉันก็เสี่ยงสุดๆแล้ว”

197

“ดีจังเลย เราเป็นเพื่อนกัน วันนี้เราเลี้ยงฉลองกันหน่อยดีไหม คุณชวด”  นางแต้มใช้มือถูกันไปมา

“ฉลองอะไรกันละ เพิ่งจะรู้จักกันเท่านั้นเอง ยังไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง ก็จะฉลองกันแล้ว”

“ก็เพื่อมิตรภาพที่ดีของเราไงล่ะ”

“พวกเธอก็เป็นเสียอย่างนี้แหละ พอได้เป็นเพื่อนเป็นพวก ก็จะเลี้ยงจะกินกันแต่พวกท่าเดียว

เป็นวิธีที่จะอยู่ในอำนาจให้นานที่สุด เพื่อที่จะหมดอำนาจ เหมือนกลุ่มหนอนผีเสื้อที่พยายามปีนป่ายเหยียบย่ำหนอนตัวอื่นๆขึ้นไปให้สูงที่สุดเท่าที่จะสูงได้ เพื่อที่จะกลิ้งตกลงมา….ส่วนฉันไม่อยากกินหรืออยากได้อะไรของใครหรอก ไม่อยากเป็นขี้ข้าใคร”

นางแต้มนั่งฟังเงียบ หน้าแดงกล่ำ

…………

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *