วันพฤหัสบดีที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2564
จิปาถะ เรื่องสั้น เหตุเกิดที่กำแพง (ใบสั่ง)
22
ผมขอเริ่มต้นเรื่องสั้น ด้วยการสรุปว่า ในวาระการรับรองรายงานกระประชุมสภามหาวิทยาลัยกำแพงมณี เมื่อคราวที่แล้ว มี 2 คำสั่ง ที่สภายังไม่รับรอง คือ 1)คำสั่งแต่งตั้งคุณปอสิต เป็นรักษาการอธิการบดี เนื่องจากไม่มีการแก้ไขเพราะรายงานการประชุมไม่ตรงความเป็นจริง และ 2) คำสั่งแต่งตั้งรองอธิการบดีฝ่ายต่างๆ จำนวน 4 ท่าน เนื่องจากรายงานการประชุมมีส่วนที่เพิ่มเติมและขาดหายไปจากความเป็นจริง คำสั่งดังกล่าวระบุให้รองอธิการบดีปฏิบัติราชการระหว่างการนำเสนอเพื่อทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯแต่งตั้งอธิการบดี “ตามที่อธิการบดีมอบหมาย”
ที่น่าสังเกตคือ สั่ง ณ วันที่ 17 ซึ่งอธิการบดีหมดวาระและหมดหน้าที่ไปแล้ว จะมามอบหมายให้สภาทำตามที่ตนเองต้องการได้อย่างไร? ทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า สภาอยู่ในความควบคุมของสติปัญญาตัวเองหรือว่าของใคร จึงต้องทำตามใบสั่ง ฯ ครับ ผมอาจคิดมาก มาฟังเรื่องนี้จากผู้สันทัดกรณีดีกว่า ครับผม
“เรื่องรายงานการประชุมต้องเห็นใจเพราะว่าตอนแรกคิดว่าประชาคมเป็นหมูในอวยจะทำอย่างไรก็ได้ ไม่มีใครกล้าหือกล้าอือ แต่พอผลการสรรหาอธิการบดีออกมาเท่านั้น หมูในอวยกลายมาเป็นหมูเขี้ยวตันขึ้นมาทันที ไหนไปแจ้งความไว้ที่โรงพัก ไหนขึ้นป้ายประท้วง ไหนแต่งชุดดำ ไหนไปฟ้องศาลปกครองและเห็นว่าจะไปฟ้องศาลอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบด้วย ตายละหว่า จะทำอย่างไร แถมพวกเขาจะขอวิดีโอบันทึกการประชุมด้วย จะให้ก็ไม่ได้ จะไม่ให้ก็มีพิรุธ ศาลมีคำสั่งเรียกได้ บันทึกรายงานการประชุมก็บันทึกไม่ตรงกับความจริง จึงรับรองไม่ได้ รักษาการอธิการบดีก็เป็นรักษาการที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย(เถื่อน) เพราะที่ประชุมยังไม่กล้ารับรอง รองอธิการบดีก็พลอยไม่ชอบด้วยกฎหมาย(เถื่อน)เข้าไปด้วย เพราะถูกเสนอจากรักษาการอธิการบดี (เถื่อน)
บันทึกรายงานประชุมครั้งนี้ต้องตรงกับวีดีโอบันทึกการประชุม และจะต้องเป็นหลักฐานในศาลปกครองและศาลอาญาทุจริตและประพฤติมิชอบ ถ้าเกิดบันทึกไม่ถูกต้องกับความเป็นจริงมีสิทธิพ่วงคดีทำเอกสารเท็จ และนำเอกสารเท็จไปแสดงต่อศาล ได้คดีเพิ่มอีก งานนี้หันไปทางไหนก็มีแต่ป้ายชี้ไปบ้านหนองปลิงทุกทาง ดังนั้นขณะนี้มีทางเลือกอยู่ 2ทางคือ
1.ติดคุกทั้งสภา โดยรับว่าความผิดพลาดเป็นมติของสภา
2.นายกติดคุกคนเดียว โดยนายกยอมรับเป็นผู้สั่งการคนเดียวหรือทุกคนชี้ว่านายกเป็นผู้สั่งการและทำคนเดียว
เพื่อให้เป็นไปตามระบอบประชาธิปไตยและการลงมติเป็นสิทธิของกรรมการ ผลการลงมติเลือกข้อไหน ก็ถือเป็นข้อยุติและปฏิบัติตามนั้น
นับว่าเป็นโอกาสดีที่นายกจะได้แสดงภาวะผู้นำโดยยอมติดคุกคนเดียว ไม่ยอมให้ใครมาพลอยเดือดร้อน”
“ที่หนองปลิง กำลังขาด ธรรมกถึก ครับผม”
….